نقش سبک های ابرازگری هیجانی در بیماران مبتلا به اختلال پانیک، افسردگی اساسی و افراد سالم

هدف: هیجان ها و ابراز به موقع آنها دارای کارکردهای مفیدی هستند و برای سازگاری در زندگی روزمره و سلامت روان ضروری می باشند. پژوهش حاضر با هدف نقش سبک های ابرازگری هیجانی در بیماران مبتلا به اختلال پانیک، افسردگی اساسی و افراد سالم همگن با آنها انجام شده است.روش: این پژوهش یک مطالعه علی مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران مبتلا به اختلال پانیک و افسردگی اساسی مراجعه کننده به واحد مشاوره کمیته امداد امام خمینی (ره) شهرری در سال 1398 و افراد سالم همگن با آنها بود. حجم نمونه شامل 90 نفر ( 30 نفر اختلال پانیک، 30 نفر افسردگی اساسی و 30 نفر فرد سالم) با روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس انتخاب گردیدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه ابرازگری هیجانی (کینگ و امونز، 1990 ) استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس تک متغیری و آزمون دانکن استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین بیماران مبتلا به اختلال پانیک، افسردگی اساسی و افراد سالم در سبک های ابرازگری هیجانی در سطح آلفای 05 / 0 تفاوت معنی داری وجود دارد P‹0/001 . یعنی میانگین نمرات سبکهای ابرازگری هیجانی بیماران مبتلا به اختلال پانیک و افسردگی اساسی پایین تر از افراد سالم بود. با توجه به نتایج آزمون دانکن بیماران مبتلا به افسردگی اساسی در ابراز هیجانات بیشتر از دو گروه دیگر مشکل داشتند و سپس میانگین نمرات سبک های ابراز هیجان بیماران مبتلا به اختلال پانیک نیز از افراد سالم پایین تر بود. نتیجه گیری: نتایج یافته های پژوهش گویای این است که ابراز هیجانات نقش مهمی در سلامت روان افراد جامعه دارد و سبک های ابرازگری هیجانی نقش مهمی در بهبود بیماران مبتلا به اختلال پانیک و افسردگی اساسی دارد لذا ابراز به موقع هیجانات می تواند به پیشگیری از مبتلا شدن به این اختلالات روانی کمک شایانی کند

کلیدواژه ها:

اختلال افسردگی اساسی ، اختلال پانیک ، سبک های ابرازگری هیجانی