بررسی اثربخشی روش های تدریس مبتنی بر خلاقیت بر خلاقیت هیجانی نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف کلی بررسی اثربخشی روش های مبتنی بر خلاقیت بر خلقیت هیجانی نوجوانان در جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر متوسطه اول شهر بابلسر در سال تحصیلی 96 – 97 بوده ، نمونه مورد نظر به شیوه نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای و سپس کلاس های پایه هفتم مدارس منتخب که واجد معلمان مشترک در دروس نگارش و تفکر و سبک زندگی بودند به شیوه گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (هر گروه 30 نفر ، جمعا 60 نفر) انتخاب شدند ، اطلاعات لازم از طریق اجرای پرسشنامه پرسشنامه خلاقیت هیجانی آوریل ECI 1999 ، گردآوری شده ، روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون ، پس آزمون و گروه کنترل بوده ، گروه آزمایش در معرض تدریس با روش های مبتنی بر خلاقیت به مدت دو ماه قرار گرفته ، داده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس با مفروضه های مربوط به آن برسی شده ، یافته کلی نشان داد که کاربرد روش های تدریس مبتنی بر خلاقیت بر خلاقیت هیجانی با مقدار آماره F F = 14/851 و P < 0/000 بوده که موید اثربخشی روش های تدریس مبتنی بر خلاقیت هیجانی می باشد

کلیدواژه ها:

خلاقیت هیجانی ، روش های مبتنی بر خلاقیت ، روش بارش مغزی ، روش بدیعه پردازی