بررسی و تحلیل داستانی با محوریت تصور انسان از خدا با سه روایت نگاهی تطبیقی به داستان موسی و شبان (سنگ تراش) مولوی و عبید و روایت پیش ازاین ها از قیصر امین پور

داستان موسی و شبان مولوی، مناظرهای بین موسی و فردی ساده دل است که در قالب مناجات شبان با خداوند، سرزنش موسی را در پی دارد. داستان موسی و سنگتراش منسوب به عبید زاکانی نیز به همان سبک و سیاق سروده شده است و در برابر این دو روایت شعر پیش از اینها قیصر امینپور، از زبان کودکی است که تصور خود را از خداوند تصویر می کند. در این پژوهش، این سه روایت، از دو جنبه ی محتوایی و زیست تجربه ی مشترک مورد بررسی قرار میگیرند. از لحاظ محتوایی، هر سه روایت حاوی مضامین دینی و عرفانی، درباره ی تصور انسان کلاسیک و معا صر از خداوند، از جمله مبحث چالشی تشبیه و تنزیه است و از لحاظ زیست تجربه، هر سه دارای تجربه ی زیستی مشترکی است که برآیند آن، زبان ساده و صمیمانه و قابل فهم روایتهاست. زیرساخت همه این نوع روایت ها بر مبنای تقابل تشبیه و تنزیه درباره مساله تجربه زیسته انسان محدود با هستی نامحدود است که تنها راهکار رهایی و پاسخ به آن همان اصلی است که از آن به حکمت به من چه تعبیر می شود.

کلیدواژه ها:

موسی و شبان ، موسی و سنگتراش ، عبید ، قیصر امینپور ، زیست تجربه.