بررسی محتوای مرثیه در شعر معاصر فارسی با تاکید بر سوگ سروده ها درباره فروغ فرخزاد

مرثیه به عنوان یکی از شعبه های ادبیات غنایی، در طول تاریخ ادب فارسی، تحولات مختلفی از حیث ساختار و محتوا را تجربه کرده و در این مقاله سعی شده است تا با نگاهی موشکافانه به محتوای مرثیه در شعر معاصر فارسی ایران و البته با تاکید و تمرکز بر سوگ سروده ها درباره فروغ فرخزاد، چند مشخصه بارز از محتوای مراثی معاصر به دست آید و با به تصویر کشیدن مفاهیم و اندیشه های غالب بر سوگ سروده ها، تفاوت های محتوایی آنها با مرثیه شعر کلاسیک و کهن در ذهن خواننده تداعی شود؛ این کار با شیوه تحلیل سوگ سروده ها و با طرح سئوالاتی پیرامون معانی و محتواهای آنها انجام گرفته و نمونه هایی از دورنمایه های مراثی معاصر استخراج شده است و طبق نتایج به دست آمده، سوگ سروده های شعر معاصر در کنار پرداختن به حزن و اندوه ناشی از فقدان ممدوح، رنگی از طبیعت بر خود دارند و طبیعت گرایی در آنها موج می زند و همچنین محملی برای بیان رمزگونه اندیشه های سیاسی و اجتماعی شاعر به شمار می روند. باشد که علاقه مندانی دیگر با پیگیری موضوع، تاملی در مراثی گذشته و حال کرده و در استمرار بحث، به نتایج متنوع تری دست یابند و افقی روشن پیش روی محققان و اندیشه ورزان ادبیات فارسی تا کشف و فتح قله های بلند معلومات گشوده شود.

کلیدواژه ها:

شعر ، مرثیه ، محتوا ، فروغ فرخزاد ، شعر نو