اندیشه نوعدوستی در شعر شاعران زن معاصر (پروین، فروغ و سیمین)

بیتردید راز جاودانگی آثار شاهکار ادبی، علاوه بر نحوه کاربرد زبان و ظرفیتهای هنری و جمال شناسی، به جهانبینی و دیدگاه مثبتی که در محتوای اثر، نسبت به هستی و زندگی وجود دارد و در نتیجه، در بهبود جریان زندگی و رابطه انسانها موث6ر میافتد نیزبازبسته است. مطالعه تاریخ ادبی زبان فارسی و تام6ل در چهره هایی که شخصیت و برتری سل6م آنان، مورد اجماع عام6 و خاص6 واقع شده است، نشان میدهد که جاذبه های فکری و فلسفی و اخلاقی و انسانی، به اندازه زیبایی و دلنشینی صوری آثار –حت6ی بیش از آن - در انتخاب و ترجیح این چهره ها اثرگذار بوده است. اندیشه نوعدوستی نیز یکی از موضوعات انسانی پر بسامد در شعر فارسی بویژه در دوره معاصر است که در روانشناسی اجتماعی آن را عامل عمده بروز رفتارهای حمایتی میدانند. در پژوهش حاضرکه به شیوه کیفی وتوصیفی و تحلیل محتوا صورت گرفته است، مضامین این اندیشه در اشعار شاعران زن معاصر: پروین، فروغ و سیمین، کشف و استخراج گردید که بیانگر5 دیدگاه اومانیسمی شاعران مورد تحقیق در باب مول6فهای شخصی 6ت نوعدوست و انسان مدار میباشد. نتایج حاصل نشان میدهد که هر سه شاعر مورد پژوهش به مضامین اندیشه نوعدوستی و رفتارهای حمایتی ناشی از آن، توج6ه نموده اند؛ ام6ا همگی با اندکی اختلاف در بسامد و طرزبیان و زاویه نگاه بیشتر به حمایت از جنس مون6ث پرداخته اند.

کلیدواژه ها:

شعر معاصر ، عاطفه ، نوعدوستی ، پروین ، فروغ ، سیمین.