تعالی انسان در ادبیات عرفان نظری

انسان ها در نسبت یکسانی با یکدیگر قرار ندارند و هر کدام دارای شخصیتی منحصر و تابع تمایلات و یک سلسله تظاهراتی هستند که اصل و منشاء آن هنوز بر ما معلوم نیست. اما دسته بزرگی از غرایز و فطرت های انسانی به صورت مشترک در انسان ها قرار دارد، که از آن جمله میل به کلیت کمال طلبی و فرازهای ممکن در شخصیت است، و از فروع آن، میل به زیبایی های معنوی در سیاق و طریقت های عرفانیست. عرفان نظری و اسلامی با پیشینه ای کهن، انسان را در صورت شروط خاصی، که عموما عالمانه و اخلاق مدارانه است، تمام و اکمل می نامد، انسانی که از طریقه هستی شناختی، به خود می رسد و ازطریقت حیرت در اسماء و صفات الهی که در ذات خویش بدان ها می نگرد به خداشناسی و مقام فنا قریب می گردد. از نظر عرفان نظری، همه انسان ها در صورت تزکیه روحانی، شایسته مقام کاملی هستند. این پژوهش به طور اختصار تعالی انسان را در ادبیات عرفان نظری بررسی می کند.

کلیدواژه ها:

انسان کامل ، ادبیات فارسی ، عرفان نظری ، ابن عربی.