بررسی عوامل روانشناختی بر اساس الگوی اعتقاد بهداشتی و سواد سلامت بر رفتار خوددرمانی در بزرگسالان استان بوشهر

زمینه و هدف: با توجه به گستردگی روزافزون پدیده خوددرمانی لازم است، عوامل موثر بر تغییر و تعدیل این رفتار شناسایی شوند. با توجه به نقش تعیین کننده عوامل روانشناختی و سواد سلامت بر رفتارهای افراد در حوزه سلامت، مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش عوامل روانشناختی و سواد سلامت بر رفتار خوددرمانی در بزرگسالان استان بوشهر صورت پذیرفت. روش بررسی: مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی-تحلیلی مقطعی است که بر روی 1013 نفر از افراد مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت استان بوشهر انجام شد. نمونه ها به روش آسان وارد پژوهش شدند و پرسشنامه های جمعیت شناختی، آگاهی، سازه های الگوی باور سلامت، سواد سلامت و خوددرمانی را تکمیل نمودند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون های تی مستقل، کای اسکوئر و مدل رگرسیون لوجستیک در نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج، کسانی که تحت پوشش بیمه بودند نسبت به کسانی که بیمه نبودند و از نظر شغل، کارگران و بازنشستگان نسبت به بیکاران، شانس کمتری برای انجام خوددرمانی داشتند. دیگر نتایج نیز نشان داد که افراد با آگاهی و حساسیت درک شده بیشتر، به ترتیب 34/1 و 77/1 برابر بیشتر شانس خوددرمانی داشتند. همچنین افراد با شدت درک شده بیشتر و سواد سلامت انتقادی بیشتر، شانس کمتری برای انجام رفتار خوددرمانی را نشان دادند. نتیجه گیری: بهبود وضعیت پوشش دهی بیمه سلامت و توجه به شغل و آگاهی افراد و همچنین تعدیل باورهای حساسیت و شدت درک شده و همچنین در نظر گرفتن سطح سواد سلامت انتقادی و ارتقاء آن می تواند در تغییر و اصلاح رفتار خوددرمانی در افراد موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

الگوی باور سلامت ، سواد سلامت ، خوددرمانی ، بزرگسالان