مروری بر تاثیر انواع عوامل پخت مورداستفاده در پیشرانه های جامد مرکب

تاثیر پارامتر عامل پخت در سامانه بایندر بر پایه HTPB جهت تولید محصول نهایی و یا بهبود کیفیت پیشرانه حائزاهمیت است. در این مطالعه واکنش پلیمریزاسیون بین HTPB و دی ایزوسیانات ها از جمله تولوئن دی ایزوسیانات (TDI)،هگزا متیلن دی ایزوسیانات (HMDI) و ایزوفورون دی ایزوسیانات (IPDI) و همچنین خاصیت دی ایزوسیانات هایمختلف با جزئیات مورد بررسی قرار میگیرد. خواص رئولوژی، فیزیکی مانند مکانیکی و حرارتی نیز مورد مطالعه قرارمی گیرد. در سیستم های بدون کاتالیست روند افزایش ویسکوزیته در مورد واکنش TDI سریعتر بود، به دنبال آن IPDI وMCHI تقریب ا رفتار مشابهی نشان دادند. از نظر حرارتی پلی اورتان HMDI دارای کمترین پایداری و پلی اورتان MDIبیشتر پایدارتری را دارا بودند. بیشترین مقادیر تنش در دمای 20 درجه سانتیگراد در فرمولاسیون های مربوط به TDIبه عنوان ایزوسیانات آروماتیک و بیشترین مقادیر کرنش در حداکثر بارگذاری برای پیشرانه های بر اساس IPDI به دستمی آید. تاثیر دی ال های 1و 4 بوتان دی ال (BDO) و 1و 4 سیکلو هگزان دی متانول (CHDM) بر خصوصیات مکانیکیHTPB با دی ایزوسیانت های مختلف، H12MDI استحکام کششی را بیش از IPDI افزایش میدهد و حداکثر ازدیادطول بین 1 تا 2 مول دیال در هر مول HTPB . مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

پیشرانه جامد مرکب ، عامل پخت ، HTPB ، افزایش ویسکوزیته ، دی ایزوسیانات