مقایسه سلامت روان و تاب آوری در کودکان کار و کودکان عادی ساکن شهر تهران

کودکان کار درمعرض آسیب های جسمی و روان شناختی فراوانی قرار دارند و باتوجه به افزایش تعداد کودکان کار در طی سالهای گذشته توجه بیشتری نسبت به این گروه خاص لازم به نظر می رسد. از این رو پژوهش حاضر به مقایسه سلامت روان و تاب آوری درکودکان کار و کودکان عادی ساکن شهر تهران پرداخته است. روش: روش پژوهش حاضر علی- مقایسه ای میباشد. جامعه آماری شامل کلیه کودکان کار و کودکان عادی ساکن شهر تهران است که ازمیان آنها 90 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب که به ازای هر گروه 45 نفر در نظر گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سلامت عمومی GHQ فرم 28 سوالی و مقیاس تاب آوری کودک ونوجوان - 28 انگار ولیبنبرگ استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها از نسخه 16نرم افزار SPSS استفاده گردید. یافته ها: نتایج به دست آمده از آزمونt مستقل نشان داد که بین تاب آوری گروه کودکان کار و کودکان عادی تفاوت معنا داری وجود ندارد. اما بین سلامت روان دو گروه تفاوت معنی دار وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر دارای الزامات عملی برای توان افزایی کودکان میباشد.

کلیدواژه ها:

سلامت عمومی ، تاب آوری ، کودکان کار ، کودکان خیابانی