مقایسه خوشبینی و امیدواری بین معلولان جسمی حرکتی شاغل و غیر شاغل

این مقاله با هدف مقایسه خوش بینی و امیدواری بین معلولان جسمی حرکتی شاغل و غیر شاغل انجامپذیرفت. روش تحقیق توصیفی از نوع علی مقایسه ای و جامعه آماری تحقیق شامل کلیه افراد معلولجسمی حرکتی شهر سمنان می باشد. از دو مرکز یاری گر نیک و هلال مهر شهر سمنان به روشدردسترس، تعداد 60 نفر شاغل و 60 نفر غیر شاغل به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها به روش تحلیلکوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد امید و خوش بینی در معلولان شاغل بالاتراز معلولان غیرشاغل است. نتایج نشان داد با بهبود شرایط اشتغال معلولان و قرار دادن سهمیه مخصوصدر هنگام استخدام و نیز تسهیل شرایط کارآفرینی برای آنان، می توان به افزایش امید و بهبود خوش بینیاین قشر در سطح جامعه کمک کرد.

کلیدواژه ها:

خوش بینی ، امیدواری ، معلولان جسمی حرکتی