ارزیابی تاثیر بکارگیری انواع فناوری های تمیزکاری در واحدهای پرورش دام بر پارامترهای کمی و کیفی تولید شیر

بکارگیری سامانه های تمیزکاری مناسب در ماشین های شیردوشی نقش بسزایی در تندرستی دام ها به ویژه سلامت پستان دام، کاهش ضایعات شیر و نیز راندمان کمی و کیفی آن در واحدهای لبنی دارند. از این رو هدف از این مطالعه مروری بر انواع فناوری های نوین تمیزکاری در ماشین های شیردوشی مرسوم و اتوماتیک در راستای حفظ سلامتی دام های شیرده و در نهایت بالابردن پارامترهای کمی و کیفی تولید شیر بود. سامانه های تمیزکاری به دو نوع مرطوب (غالبا در ماشین های شیردوشی مرسوم) و خشک (غالبا در ماشین های شیردوشی اتوماتیک) دسته بندی می شوند . معمول ترین روش ها جهت پالایش خوشه های شیردوشی و نیز پستان دام در قبل و بعد از عملیات شیردوشی در مکانیزم شیردوشی مرسوم، استفاده از سامانه های راه انداز از نوع آب و بخار آب است. از طرفی استفاده از برس های مکانیکی و هیدرولیکی در تجهیزات شیردوشی اتوماتیک نیز یکی از ابزارهای مناسب جهت پیش تیمار، تمیز کردن و نیز ضدعفونی کردن پستان دام و خوشه های شیردوش محسوب می شود، به طوری که این مکانیزم نسبت به سایر تجهیزات تمیزکاری، قابلیت نسبتا بالایی در کاهش و انتقال عفونت های بیماری زا که منجر به آلودگی شیر می شوند، دارد.

کلیدواژه ها:

مکانیزاسیون کشاورزی ، واحد پرورش دام ، شیردوش ، کشاورزی ، دامداری