استفاده از نانولوله های کربنی در توسعه بیوسنسورهای گلوکز برپایه نشست الکتریکی طلا

مطالعه ای که در این مقاله صورت پذیرفته است توسعه یک طراحی کلی از بیوسنسورها برمبنای ارایه های نانولوله کربنی است بیوسنسور گلوکز به عنوان مدل سیستم انتخاب گردیده تا صحت این طراحی راتاییدنماید در طراحی اولیه اکسیداز گلوکز ا ز طریق فرایند جذب به دیواره های غشا الومین متخلخل ضمیمه شدهاست اکسیدالومینیوم اندکاری شده با درجه تخلخل پذیری بسیار بالا که طی دو مرحله اندکاری تهیه شده است به عنوان الگوی کار مورد استفاده قرارگرفته است طلای نشست داده شده در هر دو سمت سطح الگو دارای نقش تماسی بوده و مانع از اتصال نامعین اکسیداز گلوکز برروی سطح خواهد گردید به منظور تعیین ضخامت بهینه پوشش طلا، واکنش اکسایش و کاهش در مجموعه ای متشکل از فری سیانید/ فروسیانید به کمک ابزار ولتامتر چرخه ای مورد مانیتور قرار میگیرد. پس از ان واکنش اکسایش - کاهش انزیمی درمحلولهای گلوکز نیز توسط ابزار فوق تحت نظارت قرار خواهد گرفت.