تغییرات صفات مورفوفیزیولوژیکی گیاه سرخارگل ( L. Echinacea purpurea ) تحت تاثیر سالیسیلیک اسید و هیومیک اسید

جهت بررسی تاثیر سالیسیلیک اسید و هیومیک اسید بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه سرخارگل، آزمایشی بصورت فاکتوریل با تیمارهای سالیسیلیک اسید در چهار سطح ( 0 ، 100 ، 200 و 400 میلی گرم برلیتر) به عنوان فاکتور اول و هیومیک اسید به عنوان فاکتوردوم در چهار سطح ( 0 ، 100 ، 200 و 400 میلی گرم برلیتر) بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و 48 تیمار اجرا شد. نتایج نشان داد مصرف سالیسیلیک اسید به طور معنی داری در سطح آماری یک درصد محتوای نسبی گلبرگ ها، پرولین، کلروفیل a ، کلروفیل b افزایش داد و نشت الکترلیت گلبرگ ها را کاهش داد. همچنین مصرف هیومیک اسید به طور معنی داری در سطح آماری یک درصد باعث افزایش پرولین و باعث کاهش نشت یونی گلبرگ شد. اثر متقابل سالیسیلیک اسید و هیومیک اسید صفات ذکر شده را بطور معنی داری در سطح آماری یک درصد افزایش داد. بنابراین مصرف سالیسیلیک اسید 400 میلی گرم بر لیتر و هیومیک اسید 100 میلی گرم برلیتر و اثر متقابل سالیسیلیک اسید 200 با هیومیک اسید 100 میلی گرم برلیتر و سالیسیلیک اسید 400 با هیومیک 100 میلی گرم برلیتر در اکثر صفات اندازه گیری شده بیشترین تاثیر را نسبت به شاهد نشان دادند.

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدان ، پرولین ، سرخارگل ، قندهای محلول ، محتوای نسبی آب ، نشت الکترولیت