نقش برنامه های ترویج و آموزش کشاورزی در کاهش آلودگی های زیست محیطی

محیط زیست بزرگترین دارایی بشر برای تامین نیازهای مادی و معنوی است و از این رو حفاظت از این دارایی بزرگ امری ضروری است. اندیشه ها و رفتارهای سطحی بین انسانی، فشار عظیمی را بر محیط زیست وارد ساخته است. فشارهای حاصل شده بر محیط زیست در حال تبدیل شدن به بزرگترین بحرانهای بشری هستند. کمبود آب، از بین رفتن منابع طبیعی، کاهش جنگلها، آلودگیها و... از جمله این بحرانها هستند. با وجود کمبودهای فراوانی که در اجرای برنامه های آموزشی و ترویجی برای حفاظت از محیط زیست وجود دارد. تصور میشود یکی از بهترین راه حلهای فایق آمدن به این مشکلات، نهادینه سازی فرهنگ محیط زیست در بین کشاورزان است. این تحقیق به نقش برنامه های ترویج و آموزش کشاورزی در کاهش آلودگیهای زیست محیطی پرداخته است. روش تحقیق کتابخانه ای بوده و ابزارهای پژوهش مطالعات کتب دانشگاهی، مقالات و اینترنت است. نتایج تحقیق نشان میدهد که بهترین شیوه حفاظت از محیط زیست از طریق نهادینه سازی فرهنگ حفاظت از محیط زیست در میان شهروندان و علی الخصوص کشاورزان از طریق برنامه های ترویجی و آموزشی از طریق مروجان است. این هدف با به کارگیری راهکارهای گوناگونی از جمله برگزاری کلاسهای ترویجی-آموزشی، استفاده از ظرفیت رسانه های همگانی مانند تلویزیون و رادیو و ... میسر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

آلودگی ، ترویج ، کشاورز ، محیط زیست