تاثیر برنامه های ترویج و آموزش کشاورزی در دستیابی به کشاورزی پایدار

یکی از چشم اندازهای بخش کشاورزی کشور در افق 1404 دستیابی به کشاورزی پایدار میباشد. لیکن دستیابی به چنین امری مستلزم اعمال سیاستهای حمایتی و هدایتی مختلف از جمله استفاده از نیروی کار ماهر و متخصص در بخش آموزش و ترویج کشاورزی میباشد. نیروی متخصصی که بتواند در میدان عمل سخت تلاش کند تا بتواند نگاه و عقاید مردم روستایی را در جهت رشد سریع، بهره وری بهتر از منابع طبیعی و تولید مواد غذایی سالم و ارگانیک که همان نظام کشاورزی پایدار میباشد تغییر دهد. این نیروهای متخصص و با تجربه همان کارشناسان بخش ترویج و آموزش کشاورزی میباشند. در واقع یک کارشناس ترویج به عنوان رهبر فنی و هماهنگ کننده برای تدوین، پیاده سازی و ارزشیابی برنامه های ترویج کشاورزی و توسعه کشاورزان در زمینه مدیریت منابع در محیط روستایی تلقی میگردد. به عبارتی کارشناسان ترویج و آموزش کشاورزی با ارائه اطلاعات و نوآوریهای سودمند به کشاورزان نقش مهمی در رسیدن به توسعه روستایی و کشاورزی بر عهده دارند. آنها یکی از اجزای ضروری برنامه های توسعه میباشند که بدون آنها دستیابی به برنامه های توسعه و در راس آن نظام کشاورزی پایدار به عنوان یکی از چشم اندازهای مهم بخش کشاورزی منتج به شکست خواهد شد. این مقاله که به روش مروری و با استفاده از مقالات، کتب ترویجی و سایتهای اینترنتی تهیه شده است تلاش دارد ضمن تعریف کشاورزی پایدار، به نقش کارشناسان ترویج و آموزش کشاورزی در دستیابی به کشاورزی پایدار پرداخته و در این زمینه راهکارهای لازم را ارائه نماید.

کلیدواژه ها:

آموزش ، کشاورزی ، محیط زیست ، نگرش