بررسی میزان استفاده اساتید از الگوی مدیریت سایبرنتیک در آموزش و تاثیر آن بر کاهش بارشناختی دانشجویان دانشگاه پیام نور واحد نسیم شهر

هدف این پژوهش بررسی رابطه ی بین میزان استفاده اساتید از الگوی مدیریت سایبرنتیک در آموزش و تاثیر آن بر کاهش بارشناختی دانشجویان دانشگاه پیام نور واحد نسیم شهر می باشد. این پژوهش، از نوع همبستگی و به روش پیمایشی بود و تعداد، 30 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی از دانشجویان دانشگاه پیام نور واحد نسیم شهر در سال 1398 انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه ی الگوی سایبرنتیک هاشم بیگ و همکاران (1391) و پرسشنامه سنجش بارشناختی پاس (1994) بود. نتایج پژوهش نشان داد؛ اساتید دانشگاه پیام نور واحد نسیم شهر در میزان استفاده از الگوی سایبرنتیک در سازماندهی آموزش های خود، از جایگاه مناسبی برخوردار نیستند؛ همچنین بین مولفه های الگوی سایبرنتیک و کاهش بارشناختی دانشجویان همبستگی چندگانه ی معنی داری وجود داشته است. یافته های پژوهش نشان داد که با به کارگیری الگوی سایبرنتیک، بارشناختی دانشجویان دانشگاه پیام نور واحد نسیم شهر کاهش یافته و در افزایش تمرکز دانشجویان موثر خواهد بود. نتایج حاکی از آن است که در میان اساتید دانشگاه پیام نور واحد نسیم شهر، گرایش زیادی به این الگو وجود ندارد. همچنین الگوی سایبرنتیک پیش بینی مناسبی برای اقدامات انجام شده در زمینه کاهش بارشناختی است. بنابراین نتیجه گرفته می شود که جهت کاهش بارشناختی در میان دانشجویان، لازم است الگوی سایبرنتیک در آموزش میان اساتید استقرار یابد.

کلیدواژه ها:

الگوی سایبرنتیک ، بارشناختی ، اساتید ، دانشگاه پیام نور ، نسیم شهر