تبیین نقش انگاره های هویتی در توسعه ملی (با تاکید بر هویت دینی و ملی)

در این جامعه هر کجا که تاریخی باشد، هویت تاریخی ای نیز وجود دارد به عبارتی یک هویت جاری و همراه با اهمیتی تاریخی است که عامل تعیین کننده مسائل امروز هست. کسانی که به دنبال راه حل برای برون رفت از مسائل هستند نمی توانند فارغ از گذشته ای که این امروز را ساخته، نکته جدیدی بگویند؛ چون ان چیزی که هویت یک جامعه را تعیین می کند. مجموعه قواعدی است که با آن قواعد بازی می کنند و خروجی خود را در قالب ساختارها و نهادها به نمایش می گذارد. نقص شدید در عملکرد اجتماعی، اقتصادی، و فرهنگی و سایر زمینه ها که یکی از سازنده های ساختاری ان هویت می باشد؛ منجر به توسعه نیافتگی می گردد. توسعه دارای اصول جهان شمول و ثابت نظیر صنعتی شدن است، اما روش های رسیدن به توسعه متفاوت است. از پیش نیازهای اصلی توسعه ایجاد اجماع و وفاق میان نخبگان بر اصولی مانند رابطه ما با خود و با جهان، به ویژه غرب است این اصول ملی و رابطه ما با خود تا مقدار زیادی مبین چگونگی انگاره های هویت ساز ماست. سوال اصلی نوشتار حاضر در رابطه با تاثیر هویت بر توسعه است و این که رسیدن به فرایند توسعه ب الگوهای هویت چگونه مسیری را می تواند و باید بپیماید. در این راستا مولفه های هویت دینی و ملی استخراج و سعی در تعیین نسبت آن با توسعه شده است. نوشتار حاضر ضمن بررسی موارد ذکر شده به دنبال انگاره های هویت ساز ایرانیان با استفاده از روش توصیفی تحلیلی می باشد نتایج به دست آمده حاکی از ان است که مولفه های ساختاری هویت دینی و ملی دارای کارکردهای توسعه گرایانه در سطح ملی است و علاوه بر اینکه تضمینی برای تقویت چارچوب امنیت ملی است، در عین وجود بافت متکثر در کشور منجر به انسجام و استحکام بیشتر اجتماعی می گردد.

کلیدواژه ها:

هویت ، توسعه ، هویت دینی ، هویت ملی