تاثیر آموزش مهارت خودآگاهی بر کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و اعتیادپذیری دانش آموزان دختر دبیرستانی

هدف: نوجوانی مرحله ای از تحول است که احتمال بروز رفتارهایی مانند رفتارهای پرخاشگرانه و اعتیادپذیری وجود دارد،مهارت خودآگاهی میتواند بسیاری از این مشکلات را در نوجوانان به حداقل برساند. پژوهش حاضر با هدف آموزش مهارت خودآگاهی بر کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و اعتیادپذیری دانش آموزان دختر دبیرستانی انجام شده است.روش: روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی و طرح آن پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. بدین منظور 40 دانش آموز شهرستان خشکبیجار که نمرات بالایی در رفتارهای پرخاشگری و اعتیادپذیری داشتند برحسب شرایط ورود به پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایدهی شده اند(هر گروه 20 نفر). پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992) و اعتیادپذیری وید و همکاران (1992) برای هر دو گروه در مراحل پیش آزمون و پس آزمون اجرا گردید. آموزش مهارتهای خودآگاهی به تعداد 11 جلسه 60 دقیقه ای برای گروه آزمایش انجام شد در حالی که گروه کنترل هیچگونه مداخله ای را دریافت نکرد و در پایان هر دو گروه بار دیگر با پرسشنامه های مذکور ارزیابی شدند. اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه از طریق تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: یافته ها ن شان داد آموزش مهارتهای خوداگاهی سبب کاهش پرخا شگری (p> 0/001) در دانش آموزان شده ا ست اما تاثیر معناداری در اعتیادپذیری (p<0/01) دانش آموزان مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج پژوهش بیانگر آن است که مهارت خودآگاهی روش مناسب برای بهبود رفتارهای پرخاشگری و اعتیادپذیری محسوب می شود و باید در سطح مدارس به عنوان آموزش موثر مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

رفتارهای پرخاشگری ، اعتیادپذیری ، مهارتهای خودآگاهی