نقش میانجی گری انعطاف پذیری روانشناختی در ارتباط بین هوش هیجانی با سوگ احساسی دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی شدت سوگ احساسی براساس هوش هیجانی و نقش واسطه گری انعطاف پذیری روان شناختی در دانشجویان بود. روشتحقیق در این پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری شامل تمام دانشجویان دختر و پسر دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 1397-1398 بود. در این پژوهش، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند2001 نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ضربه احساسی، هوش هیجانی شات و پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی و برای تحلیل داده ها از روشهای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که انعطاف پذیری روان شناختی توانست در بین هوش هیجانی و سوگ احساسی نقش واسطه گری ایفا نماید. مدل پیشنهادی با داده های این پژوهش برازش خوبی دارد و هوش هیجانی بر پردازش حل مساله دارای اثر مثبت و مستقیم است. پردازش حل مساله و ادراک کنترل پذیری دارای اثر منفی و معکوس بر سوگ احساسی می باشند. کاربردهای این مطالعه اهمیت چکونگی هوش هیجانی و انعطاف پذیری روان شناختی را که ممکن است سوگ احساسی در دانشجویان را پیشبینی کنند را برجسته میکند.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، سوگ احساسی ، انعطاف پذیری روان شناختی