بررسی اثربخشی فعالیت بدنی بر سلامت روانی، افسردگی و امید به زندگی معتادان بهبودیافته

سوءمصرف مواد مخدر میتواند سلامت روانی، جسمانی و اجتماعی افراد را تحت تاثیر قرار بدهد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثربخشی فعالیت بدنی ورزشی بر میزان سلامت روانی، افسردگی و امید به زندگی معتادان بهبودیافته میباشد.روش کار: کلیه معتادان شهر جهرم که حداقل یک سال پاکی از مصرف هرگونه مواد مخدر داشته اند، جامعه آماری این تحقیق توصیفی و تحلیلی را تشکیل می دادند؛ که تعداد 86 نفر 52 نفر غیرفعال و 34 نفر فعال بهصورت داوطلب در این مطالعه شرکت کردند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های سلامت عمومی (GHQ_28، افسردگی بک و امید به زندگی اشنایدر استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS 18 و آزمونهای آماری کالموگروف- اسمیرنوف و آزمون U من ویتنی استفاده شد استفاده شد .α= 0/05یافته ها: نتایج نشان میدهد که میانگین نمره سلامت روانی معتادان بهبودیافته فعال، به طور معناداری پایین تر از گروه غیرفعال هست .(p = 0/008 علاوه بر این، گروه فعال به طور معناداری از سطح افسردگی کمتر نسبت به همتایان غیرفعال خود برخوردارند .p = 0/001 گروه فعال نسبت به گروه غیرفعال، از میانگین نمره امید به زندگی بالاتری برخوردارند، هرچند این اختلاف ازلحاظ آماری معنادار نبود .p = 0/36نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق میتوان گفت که افراد معتاد بهبودیافته فعال نسبت به افراد غیرفعال دارای وضعیت بهتری در سلامت روانی، افسردگی و امید به زندگی میباشند.

کلیدواژه ها:

معتادان ، سلامت روانی ، افسردگی ، امید به زندگی ، فعالیت بدنی