بررسی تناوب استفاده از کفش پاشنه بلند بر کوتاهی عضلات گاستروسولئوس، ناهنجاریهای پا و تعادل زنان سالم

کف پای انسان علی رغم سطح اندک خود، نقش مهمی در حفظ تعادل بدن ایفا میکند. وجود ناهنجاری در ساختار کف پا میتواند بر عملکرد فرد در موقعیتهای دینامیکی و حرکتی و به ویژه در جابه جایی بدن موثر باشد هدف از این مطالعه بررسی فراوانی استفاده از کفش پاشنه دار در افراد سالم و تعیین تاثیر استفاده از کفش پاشنه دار بر کوتاهی عضلات گاستروسولئوس، ناهنجاریهای پا و تعادل بود. از نمونه دسترس زنان سالم 18 تا 50 ساله که هیچگونه آسیب دیدگی در اندام تحتانی نداشتند به عنوان نمونه اماری استفاده شد. 110 نفر از افراد مورد مطالعه در این تحقیق با توجه به پاسخ های خود به دفعات استفاده از کفش در پرشسنامه ، به دو گروه نرمال و استفاده مکرر کفش پاشنه دار تقسیم شدند. برای تعیین ناهنجاری های پا شامل کاهش قوس کف پا، افزایش قوس کف پا، شست کج و کاهش قوس عرضی پا و انگشت چکشی از فرم ناهنجاری پا استفاده شد. برای کوتاهی عضله گاستروسولئوس از آزمون کوتاهی عضلانی و برای ارزیابی تعادل از آزمون برگ استفاده شد. اندازه گیری ها باکفش پاشنه دار و بدون کفش تکرار شد. نتایج این دو گروه مقایسه شد. در نتیجه اندازه گیری ها رابطه معنی داری بین تعداد دفعات استفاده از کفش پاشنه بلند با ناهنجاری پا و کوتاهی عضله گاستروسولوس و تعادل مشاهده نشدp> 0.05نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان می دهد که تعداد دفعات استفاده از کفش پاشنه بلند منجر به ایجاد ناهنجاری پا و کوتاهی عضله گاستروسولئوس و بر هم خوردن تعادل نمی شود. این موضوع میتواند از سازگاری مکانیک بدن با ارتفاع پاشنه کفش پوشیده شده منشا گرفته باشد.

کلیدواژه ها:

زنان سالمند ، فوم رولر ، دامنه حرکت مفصل مچ پا ، کشش ایستا ، کشش PNF