روش جدید ازدیاد برداشت در مخازن ماسهسنگی حاوی نفت سنگین تحت عنوان ALSWSSCO2

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,072

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

OGPCONF06_167

تاریخ نمایه سازی: 4 مرداد 1399

چکیده مقاله:

تاکنون روش های ازدیاد برداشت EOR متفاوتی معرفی شده اند که این روش ها ابتدا در آزمایشگاه انجام و اعتبار سنجی شده و سپس در کارهای میدانی مورد آزمایش قرار گرفته می شوند. بعضی از این روش های تاکنون در مرحله آزمایشگاهی متوقف شده با وجود اینکه دارای کارایی موثری هستند اما بنا به دلایل دیگری هنوز در میدان مورد استفاده قرار نگرفته اند. روش های ازدیاد برداشت در مخازن غیرمتعارف نیز مورد استفاده قرار می گیرند تا میزان پتانسیل خود در بهبود بازیافت نفت را نشان دهند.در این روش جدید ازدیاد برداشت که در مخازن غیرمتعارف قابلیت اجرا را دارد پتانسیل خود در بهبود ازدیاد براشت را نشان می دهد که نسبت به روش های دیگر دارای بازیافت هیدروکربن بیشتری است و در دسته بندی تزریق شیمایی قرار دارد. این روش ترکیبی از روش های ازدیاد برداشت موثر مانند تزریق آب باشوری کم ( low salinity water) و آب سازندی formation water ، تزریق گاز کربن دی اکسید CO2 ، آلکالین (ماده قلیایی، Alkaline )وسورفکتانت surfactant می باشد که در اسلاگ های slug مختلفی به مغزهی ماسه سنگی حاوی نفت سنگین تزریق می شود. در این روش که ALSWSSCO2 نام دارد به ترتیب ابتدا تزریق آلکالین و به دنبال آن تزریق آب با شوری کم و سپس تزریق سورفکتانت و گاز کربن دی اکسید را خواهیم داشت. از آب با شوری کم، که موثرتر و دارای بازیافت نفت بیشتری نسبت به آب سازندی (آب با شوری بالا) است به عنوان جداکننده ی spacer بین آلکلاین و سورفکتانت استفاده می شود تا از رسوب و کاهش اثر گذاری سورفکتانت جلوگیری کند چراکه تماس آلکلاین با سورفکتانت موجب بهم خوردن تعادل غلظتی سورفکتانت شده و موجب رسوب آن می شود همچنین واکنش بین نفت خام درجای مخزن و فوم که موجب ناپایداری فوم و کاهش بازدهی آن می شود (ه با تزریق آلکلاین قبل از فوم می توانیم از این ناپایداری جلوگیری کنیم) از نگرانی های صنعت می باشد.تزریق گاز کربن دی اکسید که آلاینده محیط زیست می باشد بخصوص در کشور ما که دارای تولید گاز هیدروکربنی قابل توجهی است بسیار حائز اهمیت است. مشکلی در تزریق گاز کربن دی اکسیددر مخازن هیدروکربنی داریم، تولید دوباره ی کربندی اکسید بعد از تزریق و بازده جاروبی کم آن است بنابراین این روش با استفاده از تزریق متناوب آب و گاز WAG تحرک پذیری گاز کربن دی اکسید را کنترل میکند. مقدار درصد ازدیاد برداشت در این روش نوین 20.25 درصد بیشتر از حالتی است که تزریق آب سازندی (شوری بالا) و 17.45 درصد بیشتر از تزریق گاز کربن دی اکسید به تنهایی و 13.95 درصد بیشتر از تزریق متناوب آب سازندی و گاز کربن دی اکسید CO2+FW یاWAG است. بنابراین نکات کلیدی این روش جدید این است که نقاط قوت سایر روش های ازدیاد برداشت استفاده می کند و یک سری از مشکلات آنها مثل رسوب برخی مواد را برطرف می کند و دارای میزان بازیافت نفت بیشتری است.

نویسندگان

پویا وزیری

انستیتو مهندسی نفت، دانشگاه تهران، تهران، ایران

مهدی کنعانی

انستیتو مهندسی نفت، دانشگاه تهران، تهران، ایران