راهبردهای ایجاد رابطه در مصاحبه ی بالینی براساس آیات قرآن

یکی از مهم ترین و اساسی ترین شیوه های ارزیابی بیماران، مصاحبه ی بالینی می باشد. توانایی انجام یک مصاحبه ی جامع، نخستین و اساسی ترین گام در ارزیابی و درمان بیماران است. به منظور اجرای یک ارزیابی موثر، درمانگر باید اصول اساسی و زیربنای فرآیند مصاحبه را بداند. اولین اصل زیربنایی، ایجاد رابطه یعنی چگونگی برقراری ارتباط و تعامل بین بیمار و درمان گر است که از درک و فهم به سوی اعتماد پیشرفت می کند؛ تا علاوه بر آنکه منجر به ادامه ی درمان از سوی بیمار شود، به بیمار کمک کند تا انگیزه داشته باشد و اطلاعات مهم شخصی را بیان نماید. لذا حفظ رابطه از ابتدا تا انتها در مصاحبه ی بالینی امری ضروری و مهم تلقی می گردد به گونه ای که فرآیند ادامه ی درمان، کسب اطلاعات، تشخیص و پیروی از درمان را تحت تاثیر جدی قرار می دهد.پژوهش حاضر سعی دارد با استفاده از آیات قرآن و روش ها و رفتارهایی که قرآن از چگونگی تعامل پیامبران الهی با مخاطبان خود گزارش می دهد، راهبردهای ایجاد رابطه را به روش توصیفی_ تحلیلی و با استفاده از منابع تفسیری و روان شناسی استنباط کند. علاقه و اظهار محبت به مخاطب، فروتنی و شرح صدر، توقع مادی نداشتن، توجه به ظرفیت مخاطب، کرامت، عفو و گذشت در برخورد با مخاطب، پرهیز از اکراه و اجبار، خوش گفتاری و برخورد نرم، راه های ایجاد رابطه ی همدلانه و احساس هماهنگی و اطمینانی است که بر اساس متون دینی می توان استنباط نمود؛ با این هدف که آموزه های قرآن به عنوان الگویی کاربردی در عرصه های مختلف مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

قرآن ، مصاحبه بالینی ، اصول مصاحبه بالینی ، رابطه درمانی