مدلسازی و بهینه یابی خواص ضدقارچی برخی اسانس های گیاهی علیه پوسیدگی نرم (Rhizopus Stolonifer ) با استفاده از روش سطح پاسخ

هدف از این مطالعه بررسی اثر غلظت (75، 150، 300، 600 و μL.L-11200) اسانس گیاهان آویشن شیرازی، دارچین و مرزه خوزستانی و زمان تماس (18، 23 و 28 ساعت) در کنترل قارچ Rhizopus stolonifer و مدلسازی و بهینه یابی خواص ضد قارچی اسانس های مذکور با استفاده از روش سطح پاسخ بود. همچنین ترکیبات شیمیایی موجود در اسانس ها نیز شناسایی شد. براساس نتایج حاصل، در هر سه اسانس با افزایش غلظت، خاصیت ضدقارچی افزایش یافت اما اثر زمان در سه اسانس متفاوت بود؛ با گذشت زمان در اسانس آویشن شیرازی خاصیت ضد قارچی افزایش و در دو اسانس دیگر کاهش یافت. علاوه بر این، با توجه به نتایج بهینه یابی، اسانس دارچین با غلظت های μL.L-1133/120 و μL.L-1152/301 و زمان در معرض بودن 380/24 و 802/22 ساعت و مرزه خوزستانی با غلظت های μL.L-1697/224 و μL.L-1803/550 و زمان در معرض بودن 23 ساعت به ترتیب برای بازدارندگی 50 و100 درصدی، دارای بیش ترین و کم ترین اثر در بازدارندگی رشد میسلیومی این قارچ بودند. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که روش سطح پاسخ می تواند به عنوان یک روش مناسب و دقیق در مدلسازی و بهینه یابی فعالیت ضد قارچی این اسانس ها مطرح گردد.

کلیدواژه ها:

اسانس ، بازدارندگی رشد میسلیومی ، روش سطح پاسخ ، Rhizopus stolonifer