ارتقاء وضعیت فعالیت بدنی در زنان میانسال با استفاده از ظرفیت فضای آموزشی مسجد

مقدمه: توجه به سلامت زنان اولویت سلامت هر کشور است. هدف از این مداخله جامعه محور مبتنی بر مسجد، استفاده از ظرفیت مساجد برای ارتقاء فعالیت بدنی در زنان میانسال یزدی جهت بهبود سبک زندگی و سلامتی آنان بود. روش: این مداخله آموزشی در ماه های مهر تا بهمن 1396 در مساجد شهرستان مهریز استان یزد انجام شد. 48 زن میانسال واجد شرایط، به طور تصادفی به گروه مشاور 24 نفر و گروه کنترل 24 نفر تقسیم شدند. شرکت کنندگان در مشاوره گروهی در 8 جلسه 120 دقیقه ای دوبار در هفته در مساجد شرکت کردند. گروه کنترل هیچگونه مشاوره ای دریافت نکردند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه سبک زندگی برای زنان میانسال بود که در دو گروه در سه مرحله قبل، بلافاصله و یک ماه پس از مداخله در مسجد تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و آزمون های مجذکور کای، تی مستقل و آزمون های اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در مطالعه حاضر 48 زن میانسال، اکثرا متاهل 93/5% خانه دار 91/65% و با تحصیلات ابتدایی 51.55% شرکت کردند. دو گروه از نظر مشخصات جمعیت شناختی تفاوت معنی داری نداشتند. P›0.05 نتایج پژوهش نشان داد هرچند که دو گروه از نظر میانگین نمره فعالیت فیزیکی قبل از مطالعات تفاوت آماری معناداری نداشتند اما بلافاصله بعد و یک ماه بعد از مداخله مبتنی بر مسجد اختلاف آماری معناداری در میانگین نمره وضعیت فعالیت بدنی 16.13±3.03و15.73±2.11 و 8.95±1.39 گروه مداخله و همچنین در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. P‹0.001 نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی این مداخله و حضور بیشتر زنان میانسال در مساجد، استفاده از ظرفیت این اماکن یک روش موثر در بهبود شیوه زندگی و ارتقاء سلامت زنان میانسال می باشد.

کلیدواژه ها:

ارتقاء سلامت ، فعالیت فیزیکی ، زنان ، مسجد ، اماکن مذهبی