کوئروم سنسینگ و چگونگی آن در باکتری های گرم مثبت و گرم منفی

کوئروم سنسینگ یا سیستم حدنصاب امروزه به عنوان زبان گفتگو میان باکتری ها شناخته می شود. به این معنی که ارتباط میان سلولی مختص به یوکاریوت ها نبوده و سلول های باکتریایی نیز توانایی برقراری ارتباط با یکدیگر را دارند. برای این منظور هر سلول باکتری جداگانه نوعی سیگنال میان سلولی که با نام اتوایندیویسر (خود القاگر) شناخته می شود را تولید و به بیرون از سلول ترشح می کند. در صورتی که غلظت سلول های باکتریایی و ترشح اتوایندیویسر محیط افزایش یابد این سیگنال ها بسته به نوع سلول به رسپتورهای موجود در سطح غشا و یا درون سیتوپلاسم متصل می شود و موجب رونویسی و بیان ژنهای مورد نیاز می شوند. امروزه انواع مختلفی از اتوایندیویسر شناخته شده است و که هرکدام از آنها تنها به وسیله رسپتور گونه هم نوع خود شناسایی و دریافت می شوند. نحوه عملکرد این سیستم در باکتری های گرم مثبت و گرم منفی تفاوت هایی دارد. باکتری ها با استفاده از سیستم کوئروم سنسینگ می توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و فرآیندهایی مانند تشکیل اسپور، تولید متابولیته ای ثانویه، بیولومینانس، سوارمینگ، تولید آنتی بیوتیک و تشکیل بیوفیلم را کنترل کنند. مطالعه و شناخت کوئروم سنسینگ از مباحث نوین در حوزه میکروبیولوژی محسوب می شود. با شناخت این سیستم و راه های کنترل آن میتوان از باکتری ها بهره وری مناسب را نمود. همچنین در مواقع نیاز مانند ایجاد بیماری و تولید بیوفیلم های مقاوم با قطع ارتباط میان باکتری ها از رشد و تاثیر سوء آنها جلوگیری به عمل آورد.

کلیدواژه ها:

کوئروم سنسینگ ، سیستم حد نصاب ، اتوایندیویسر ، ویبریو فیشری