ابعاد نظری و کاربردی تبعیت از درمان در بیماران: یک مطالعه مروری

مقدمه تبعیت از درمان یکی از مهم­ترین موضوع­ها در زمینه بیماری­های جسمی و روانی است که در ایران توجه کمی به آن شده است. بسیاری از بیماران پایبند درمان نیستند و دستورات پزشک را نادیده می­گیرند که باعث مشکلات اقتصادی، جسمی و فرهنگی برای فرد، خانواده و جامعه می­شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی ابعاد نظری و کاربردی تبعیت از درمان در نظام مراقبت سلامت بود. روش کار روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی است. بدین نحو که  مقالات مرتبط با ادبیات نظری و پژوهشی مرتبط با پایبندی به درمان در پایگاه‎های اطلاعاتی Scholar Google ،Nursing index ،Elsevier،psychinfo  Proquest،Scopus و کتاب­های موجود در این زمینه جست جو شد.  جستجوی مقالات در بازه زمانی از سال 1990 تا 2019 میلادی و با استفاده از کلید واژه­های تبعیت از درمان و بیمار و نظریه و الگو به صورت ترکیبی انجام شد. نتایج نتایج پژوهش­های مختلف نشان داد که عدم تبعیت از درمان در بسیاری از اختلالات می‎تواند صدمات جبران ناپذیری را وارد نماید. مدل رفتاری اندرسون و مدل عقل سلیم از مدل­های موجود در حوزه تبعیت از درمان است که می‎توانند استفاده­های درمانی و کاربردی داشته باشند. کودکان، سالمندان و بیماران با مشکلات روانشناختی از جمله گروه­هایی هستند که  میزان تبعیت از درمان در میان آنها پایین است. نتیجه ­گیری بر اساس نتایج حاصل، پزشکان و متخصصان باید با بکارگیری و اجرای مدل­های تبعیت از درمان به تقویت آن در بیماران کمک کنند، چرا که عدم توجه به این پدیده به خصوص در برخی از گروه‎ها با پیامدهای منفی فردی و اجتماعی بسیاری همراه خواهد بود.  

کلیدواژه ها:

بیمار ، تبعیت ، درمان