اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر و خود دلسوزی شناختی بر خودکارآمدی، فرسودگی و خودتنظیمی تحصیلی دانشجویان
محل انتشار: مجله دانشکده پزشکی مشهد، دوره: 62، شماره: 4
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 646
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MJMS-62-4_009
تاریخ نمایه سازی: 24 تیر 1399
چکیده مقاله:
مقدمه پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش روانشناسی مثبتنگر و خوددلسوزی شناختی خودکارآمدی، فرسودگی و خودتنظیمی تحصیلی دانشجویان صورت گرفت. روش کار روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح دو گره آزمایش و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در سال تحصیلی 98-97 بود که تعداد 45 نفر از دانشجویان با استفاده از شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. شرکتکنندگان پرسشنامههای خودکارآمدی تحصیلی میجلی و همکاران(2000)، فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (1997) و خودتنظیمی تحصیلی بوفارد (1995) را تکمیل کردند. فرضیه ها با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره و تحلیل واریانس یکطرفه آزمون شدند. نتایج نتایج نشان داد که در متغیر خودکارآمدی تحصیلی به ترتیب آموزش روانشناسی مثبتنگر و سپس خوددلسوزی شناختی اثربخش بودند. در متغیر فرسودگی تحصیلی به ترتیب آموزش خوددلسوزی شناختی و سپس روانشناسی مثبت نگر اثربخش بودند. در متغیر خود تنظیمی تحصیلی به ترتیب روانشناسی مثبتنگر و سپس خوددلسوزی شناختی اثربخش بودند. نتیجه گیری آموزش روانشناسی مثبتنگر و خوددلسوزی شناختی باعث ارتقاء خودکارآمدی و خودتنظیمی تحصیلی و همچنین کاهش فرسودگی تحصیلی میگردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد عباسی
دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم انسانی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی ، خمین، ایران
حسین داودی
استادیار گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی ، خمین، ایران
حسن حیدری
دانشیار گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی ، خمین، ایران.
ذبیح پیرانی
استادیار گروه روانشناسی تربیتی ، دانشکده علوم انسانی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی ، اراک، ایران.