داکینگ مولکولی ترکیبات موجود درAgrimonia به عنوان مهارکننده های استیل کولین استراز : تلاش برای یافتن داروهای جدید برای درمان بیماری Myasthenia Gravis

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 820

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BSCONF07_284

تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1399

چکیده مقاله:

استیل کولین استراز یک آنزیم مهم است که تجزیه استیل کولین در شکاف سیناپسی اتصالات عصبی را برعهده دارد .مهار استیل کولین استراز با درمان چندین بیماری مانند میاستنی گراویس، بیماری آلزایمر، گلوکوم و همچنین مکانیسمهای حشره کشها و داروهای ضداحتقان همراه است. میاستنی گراویس بیماری است که آنتی بادیها علیه گیرنده های استیل کولین هدایت شده و انتقال پیامهای عصبی را به ماهیچه مسدود میکنند در نتیجه باعث ضعف در عضلات میشود.مهارکننده های استیل کولین استراز از تجزیه استیل کولین ) انتقال دهنده عصبی در اتصالات عصبی- عضلانی ( جلوگیری میکنند . مهار شکستی که توسط داروها ایجاد شده میزان استیل کولین را برای تحریک گیرنده های استیل کولین افزایش میدهد، بنابراین فعال سازی و انقباض عضلات را تسهیل میکند. اولین مهارکننده گیاهی استیل کولین استراز Agrimonia pilosa ledeb(AP) است. گونه های آگرومونیا دارای فعالیتهای مختلفی از جمله ضد توموری، ضد میکروبی، ضد ویروسی و ضد دیابت میباشند . ترکیبات شیمیایی مختلفی از جمله Katechin از رده فناونولها و Agrimonin از رده تانن ها در Agrimonia pilosa ledeb گزارش شده است. مطالعات داکینگ توسط این ترکیبات شیمیایی با هدف یافتن ماهیت مولکولی مهار آنزیم انجام شد. داکینگ مولکولی توسط نرم افزار AutoDockTools-1.5.6 اجرا شد. انرژی اتصال مهارکننده ها به ترتیب -7.3 و -8 بدست آمد. براساس انرژی اتصال میان لیگاندهای مطالعه شده و پروتئین هدف، میتوان نتیجه گرفت امکان استفاده از ترکیبات شیمیایی موجود در AP برای مقابله با بیماری میاستنی گراویس وجود دارد و همچنین ممکن است به عنوان دارو برای درمان این بیماری استفاده شوند.

نویسندگان

الهام آقایی

دانشجوی کارشناسیارشد بیوشیمی، دانشگاه اصفهان

رحمان امام زاده

دانشیار گروه سلولی و مولکولی و میکروبیولوژی، دانشکده علوم و فناوریهای زیستی، دانشگاه اصفهان

محبوبه نظری

دانشیار گروه پژوهشی ایمونوشیمی و فرآوردههای نوترکیب،پژوهشگاه ابنسینا، پژوهشکده آنتیبادی مونوکلونال، تهران