خدا در اندیشه یهود از دریچه کتاب تورات

خداشناسی رکن و محور اساسی و مهم ترین اصل الاهیاتی نزد ادیان الهی است و قوام و دوام این ادیان بر آن استوار است. بهترین ومطمئن ترین راه دست یابی به آموزه های اعتقادی، مراجعه به متون اصلی آن دین است. منبع اصلی دین یهود، کتاب تورات است کهمسیحیان نیز آن را به عنوان کتاب آسمانی خود قبول دارند. در این کتاب، پاره ای از آموزه های غیرعقلی و واژه های غیر منطقی دربارهخداوند متعال وجود دارد. این مقاله به روش اسنادی - توصیفی، در صدد است تا با استفاده از کتاب مذکور به واکاوی آموزه هایخداشناسی بپردازد. دستاوردهای مقاله نشان می دهد کتاب اصلی یهودیان تصویر نامعقولی چون جسم بودن، پشیمان شدن و دروغگفتن از خدای تعالی دارند و با الفاظی خارج از عقل و عرف، هم چون شیر و پلبگ از آن یاد می کنند در حالی که بندگان خدا موظفهستند با بهترین الفاظ از خدای تعالی نام ببرند. از آن جا که نگرش آدمی از خداوند متعال، تاثیر شگرفی بر ارزش ها و کنش های ویدارد، عمل کردهای حاوی از زر و زور و تزویر و اهداف و مقاصد سران یهودی، ناشی از چنین باورهایی نسبت به خدای تعالی است؛ چراکه اعتقاد به خدای دروغ گو و نیرنگ باز، انسان را به دروغ گویی و نیرنگ بازی سوق می دهد. چنین دینی با چنین آموزه هایی ازعقلانیت دینی خارج است.

کلیدواژه ها:

خداشناسی ، دین یهود ، تورات ، آموزه های نامعقول