نیاز اطلاعاتی و رفتار جستجوی اطلاعات در بیماران مبتلا به مرحله آخر نارسایی مزمن کلیوی در شمال ایران: یک مطالعه مقطعی

مقدمه: بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی نیاز به اطلاعات زیادی در زمینه مدیریت و کنترل بیماری خود دارند شناسایی نیازهای بیماران و رفتار اطلاع یابی این گروه از بیماران میتواند منجر به افزایش کیفیت اطلاع رسانی به آنها و در نتیجه بهبود کیفیت زندگی آنها گردد. روش کار: این مطالعه مقطعی (Cross-Sectional) از نوع توصیفی مقطعی می باشد که در سال 2018 در مراکز دیالیز شهر رشت انجام گردیده است. داده ها به وسیله پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر سه بخش جمع آوری گردیدند. جهت آنالیز داده ها از آمار توصیفی و آزمون های تحلیلی کای اسکوئر (chi-square) و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. یافته ها : بیشترین نیازهای اطلاعاتی بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی به ترتیب کنترل و بهبود نتایج آزمایشات خون(0.54±4.55)، نحوه مراقبت روانی در دوره درمان(0.58±4.54)، مراقبت ازدسترسی های عروقی ( 0.88±4.10)بود. پرستاران بخش دیالیز (0.61±4.54)، پزشک معالج (1.44±3.47)، سایر پزشکان (1.13±2.99) به ترتیب مهمترین منابع اطلاعاتی مورد استفاده بیماران بودند. همچنین پزشک معالج (0.57±4.76)، کتاب پزشکی (0.58±4.75)،پرستاران بخش دیالیز (0.73±4.60)به ترتیب بعنوان مورد اعتماد ترین منابع اطلاعاتی بیماران شناخته شدند. عدم وقت گذاری مناسب وکافی پزشکان ( 0.95±4.07) و عدم پاسخ گویی مناسب و کافی پزشکان به نیاز های اطلاعاتی بیماران (1.05±3.85 )، عدم آشنایی با شیوه های جستجو در منابع اینترنت(1.07±3.70) به ترتیب بیشترین مشکلات بیماران هنگام دسترسی به اطلاعات بودند. ارایه اطلاعات به صورت شفاهی (1.08±3.48) و نوشتاری (1.05±3.43) موثرترین شیوه آموزشی بیماران شناخته شد نتیجه گیری: بنظر می رسد برنامه ریزی برای اطلاع رسانی به بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی و افزایش سطح سواد اطلاعاتی آنها که جزیی از حقوق مسلم این بیماران می باشد ضروری است، لذا آموزش از طریق متخصصین مراقبتهای بهداشتی می تواند منجر به بهبود کیفیت زندگی بیماران گشته و در نهایت منجر به افزایش سطح رضایتمندی آنها گردد.

کلیدواژه ها:

نیازهای اطلاعاتی ، رفتار جستجوی اطلاعات سلامت ، بیماران مبتلا به مرحله آخر نارسایی مزمن کلیوی