محور مقاله: پدومتری و ارزیابی خاک ها- برررسی عملکرد الگوریتم ماشین بردار پشتیبان درپیش بینی پراکنش مکانی کلاس های بافت خاک سطحی در یکزمین چهر آبرفتی

نقشه برداری رقومی خاک (DSM) از شاخه های متعدد پدومتری است که با کاربرد متغیرهای گسسته و پیوسته، بسیاری از مشکلاتنقشه برداری سنتی را برطرف می کند. در این پژوهش از هسته های پایه شعاعی (RB) و چندجمله ای (PL) مدل ماشین بردار پشتیبان ( SVM )برای پیش بینی کلاس های بافت لایه سطحی خاک یک زمین چهر با مساحت حدود 36000 هکتار در منطقه میان دربند استان کرمانشاه، استفادهشد. نمونه های سطحی (عمق 20 - 0 سانتیمتری) براساس شبکه مربعی با 71 نقطه براساس روش نمونه برداری سیستماتیک ساده جمع آوری گردیدو درصد وزنی شن، سیلت و رس تعیین شد. برای پیش بینی پراکنش مکانی بافت خاک، از متغیرهای محیطی مشتق شده از مدل رقومی ارتفاع وتصویر سنجنده OLI ماهواره لندست 8 با تفکیک مکانی 30 متر استفاده شد. مدل ماشین بردار پشتیبان پیش بینی هایی قابل اطمینان وانعطاف پذیری دارد. برای ارزیابی پیش بینی ها شاخص کاپای توافقی (K) و صحت عمومی (OA) محاسبه شد و مقدار آن برای 0/57RB و 74 / 0بود که از مقدار 54 / 0 و 71 / 0 برای PL بیشتر است. انتخاب مجموعه متغیر محطیی مناسب و تراکم بهینه نمونه ها اهمیت زیادی در صحتپیش بینی نقشه دارد.

کلیدواژه ها:

نقشه برداری رقومی خاک ، رایان آموختی ، ماشین بردار پشتیبان ، متغیرهای محیطی