محور مقاله: پدومتری و ارزیابی خاک- بررسی فرسایش پذیری خاک در مناطق تحت عملیات حفاظت خاک با استفاده از روش های نقشه برداری رقومی

فرسایش خاک یکی از فرایندهای مهم تخریب خاک بخصوص در مناطق خشک و نیمه خشک است. برای کنترل فرسایش خاکاقدامات حفاظتی متعددی انجام می گیرد. از رویکردهای مناسب برای ارزیابی اثر این اقدامات، مطالعه شاخص فرسایش پذیری خاک (K)است. این مطالعه در منطقه چاه ماری بهبهان در دو سایت مجاور هم انجام گرفت. در یکی از سایت ها عملیات درخت کاری و کنتورفارو انجامگرفته بود و سایت دیگر بدون عملیات حفاظتی به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. تعداد 150 نمونه خاک از عمق صفر تا پنج سانتیمتریبرداشته شد و شاخص K آنها به روش ویشمایر و اسمیت تعیین گردید. برای مدل سازی مکانی K متغیرهای کمکی از مدل رقومی ارتفاع وتصویر لندست 8 به دست آمدند. از مدل های شبکه های عصبی مصنوعی و جنگل تصادفی برای تخمین K استفاده گردید. ارزیابی مدل هانشان داد هر دو مدل کارآیی بالایی در تخمین K داشتند. همچنین نتایج بیانگر وجود اختلاف معنی دار بین مقدار K در دو سایت موردبررسی بود. به طور کلی نتایج بیانگر کارآیی بالای روشهای نقشه برداری رقومی در مدل سازی مکانی K بود و می توان از این روشها درمدل سازی K استفاده کرد. همچنین نتایج نشان داد می توان اقدامات مشابهی را برای کنترل فرسایش خاک پیشنهاد داد.

کلیدواژه ها:

فرسایش خاک ، مدل سازی مکانی ، نقشه برداری رقومی