محور مقاله: آلودگی زیست بوم، سلامت انسان و زیست پالایی- ارزیابی قابلیت امولسیون کنندگی و رشد باکتری های جدا شده از خاک های آلوده به نفت در محیط کشت معدنی حاوی گازوئیل

در دهه های اخیر، با پیشرفت فن آوری های پایدار جستجو برای ترکیبات طبیعی و زیست تخریب پذیر جهت پالایش محل های آلوده بههیدروکربن، رو به افزایش بوده است. در این مطالعه قابلیت امولسیون کنندگی، تولید بیوسورفاکتانت ها و رشد در حضور گازوئیل به عنوان تنهامنبع کربن در محیط با پایه معدنی توسط 39 سویه باکتریایی جدا شده از خاک های آلوده به نفت مناطق نفت خیز جنوب استان خوزستانمورد بررسی قرار گرفت. 90 % از جدایه ها توانایی رشد در حضور گازوئیل به عنوان تنها منبع کربن و انرژی را داشتند و 21 جدایه رشد بسیارخوبی با گازوئیل نشان دادند. براساس آزمون جابجایی روغن، 34 جدایه توانایی تولید بیوسورفاکتانت را نشان دادند و قطر هاله ایجاد شده از 2میلی متر تا 55 میلی متر متغیر بود. همچنین با اندازهگیری شاخص امولسیون کنندگی پس از 24 ساعت، در 72 % از جدایه ها توانایی امولسیونکنندگی گازوئیل مشاهده شد. نتایج این پژوهش حاکی از پتانسیل بالای مناطق نفت خیز جنوب ایران در جداسازی باکتری های توانمند درراستای اهداف زیست پالایی مناطق آلوده به ترکیبات نفتی می باشد.

کلیدواژه ها:

آزمون جابجایی روغن ، مناطق نفت خیز جنوب ، 16S-rRNA ، زیست پالایی