محور مقاله: پدومتری و ارزیابی خاک ها- کاربرد روش های پارامتریک در ارزیابی تناسب اراضی برای تعیین شاخص های اقلیمی و خاکی موثر بر کشت مرکبات

هدف از پژوهش حاضر تعیین شاخص های اقلیمی و خاکی بر اساس دستورالعمل فائو و کاربرد روش های پارامتریک در منطقهخداآفرین (آذربایجان شرقی) به منظور کشت و توسعه باغات مرکبات بود. منطقه مورد مطالعه با وسعت 16555 هکتار در شمال شرقی استانآذربایجان شرقی واقع شده است. اراضی منطقه از لحاظ شکل ظاهری بر روی دشت (آبرفتی، سیلابی، دامنه ای) و مخروط افکنه قرارگرفته است.تعداد 11 خاکرخ شاهد در منطقه مطالعاتی حفر و تشریح شد و بر اساس رده بندی امریکایی، خاک ها در دو رده اریدی سول و انتی سولطبقه بندی شدند. تناسب اراضی به منظور کشت مرکبات، با توجه به شرایط اقلیم، خاک و زمیننما انجام شد. نتایج حاصل از پژوهش موید اینمطلب است که در هر دو روش استوری و ریشه دوم، شاخص های اراضی روند نزولی داشته ولی در کل روش ریشه دوم شاخص های بزرگتری رانشان می دهد. نتایج تناسب اقلیم بر اساس روش محدودیت ساده بیانگر کلاس N2 و بر اساس روش تعداد و شدت محدودیت، کلاس S3 بود؛ کهموید محدودیت زا بودن شرایط اقلیمی بوده و مهمترین عامل بازدارنده رشد و توسعه مرکبات است. همچنین نتایج ارزیابی خاک و زمین نما درمنطقه مورد مطالعه برای تیپ بهره وری مرکبات بیانگر محدودیت های سیل گیری، عمق خاک، گچ و آهک بود.

کلیدواژه ها:

پارامتریک ، تعداد و شدت ، خداآفرین ، فائو ، GIS