محور مقاله: آلودگی خاک و آب و سلامت محصولات کشاورزی- مقایسه کارایی نانواکسیدهای آهن خالص و تثبیت شده با کربوکسی متیل سلولز در غیرمتحرک سازی سرب در یک خاک آلوده

جذب سطحی فلزات سنگین به وسیله نانوذرات اکسیدهای فلزی یک تکنولوژی سازگار با محیط زیست است که در سال های اخیربه عنوان یک روش موثر برای کاهش اثرات سوء فلزات سنگین مورد استفاده قرار میگیرد. ولی این نانوذرات در خاک تجمع نموده و از سطحتماس آنها با خاک کاسته شده و کارایی آنها پایین می آید. برای جلوگیری از تجمع نانوذرات و بهبود قابلیت تماس آنها با خاک، تکنیک هایتثبیت ذرات در دهه گذشته توسعه یافته است. لذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر نانوذرات اکسیدهای آهن خالص و تثبیت شده با کربوکسیمتیل سلولز (CMC) بر غیرمتحرک کردن سرب در یک خاک آلوده انجام گرفته است. بدین منظور نانوذرات گوتیت، هماتیت و مگنتیت بصورتخالص و تثبیت شده با CMC در سطح 25 / 0 درصد وزنی بر مبنای اکسیدآهن به یک نمونه خاک آلوده به سرب اضافه گردیدند و یک تیمارشاهد نیز لحاظ گردید. نتایج حاکی از آن بود که کاربرد جاذب ها در خاک باعث کاهش غلظت سرب قابل استخراج با DTPA-Pb) DTPA)گردید، به طوری که نانواکسیدهای آهن تثبیت شده با CMC کارایی بالاتری در غیرمتحرک کردن سرب نسبت به نانواکسیدهای آهن خالصداشتند. کاربرد نانوذرات مگنتیت تثبیت شده با CMC غلظت DTPA-Pb را بیشتر از سایر جاذب ها کاهش داد. میزان کاهش DTPA-Pb باکاربرد 25 / 0 درصد وزنی جاذب های مگنتیت، گوتیت و هماتیت تثبیت شده و مگنتیت، گوتیت و هماتیت خالص بترتیب برابر با 4 / 34 ، 2 / 26 ،3 / 16 ، 5 / 19 ، 8 / 10 و 2 / 9 درصد بود. نتایج این تحقیق نشان میدهد که تثبیت نانواکسیدهای آهن با CMC باعث افزایش کارایی آنها درغیرمتحرک کردن سرب در خاک می شود.

کلیدواژه ها:

نانوکامپوزیت ، کربوکسی متیل سلولز ، اکسیدهای آهن