ارائه راهکارهای مبتنی بر مسیریابی ccrبمنظورکاهش تاخیر درحمل ونقل شهری دربستراینترنت اشیا

در حوزه حمل و نقل سه شاخه حمل و نقل زمینی، هوایی و ریلی تعریف می شود که در آنها اتصال دستگاه های کم مصرفی می تواند منافع مالی برای سازمان ها و راحتی برای مصرف کنندگان به ارمغان آورند. اغلب کشورها و شهرها با مشکلات و چالش هایی در زمینه حمل و نقل مواجه هستند. برای نمونه یافتن فضای پارک در یک شهر شلوغ می تواند زمان بر شده و خود موجب گره های ترافیکی شود. نصب یک حسگر که می تواند جای پارک های خالی را نمایش دهد می تواند به رانندگان در یافتن سریع تر این فضاهای خالی پارک، به مقامات محلی و مسئولان پارکینگ ها در بهره وری بیشتر، اعمال قانون بهتر و حتی درآمد بهتر کمک کند.سیستم های حمل و نقل ریلی و هوایی نیز زیرساخت های گسترده و پیچیده ای با دامنه گسترده ای از تجهیزات دارند.برای مثال ایستگاه های راه آهن و ترمینال های فرودگاه ها از دامنه گسترده ای از علائم دیجیتال، از بوردهای اطلاع رسانی گرفته تا بوردهای تبلیغاتی استفاده می کنند؛ اتصال این دستگاه ها به شبکه متصل به اینترنت اشیا می تواند امکان به روز رسانی منظم اطلاعات را فراهم کرده و امکان تشخیص سریع تر مشکلات و کاهش هزینه های نگهداری را میسر سازد. اینترنت اشیا بیش از پیش سرعت نوآوری در حوزه حمل و نقل را افرایش داده است، بویژه برای وسایل نقلیه شخصی و تجاری که هر روزه رانده می شود و شاید زمانی نگذرد که بتوان خودروها را دستگاه های هوشمند چرخ دار نامید. در بسیاری از موارد، داده هایی که برای یک برنامه کاربردی جمع آوری شده اند، به شدت همپوشانی دارند و می توانند در حین انتقال، ترکیب شده یا به طور مشترک پردازش شوند. به عنوان مثال، خواندن ترکیب چندین سنسور مربوط به یک رویداد فیزیکی مشابه. چنین پروسه جمع آوری داده ها می تواند کل پیام های ارسال شده توسط لینک های گران قیمت بی سیم را کاهش دهد که تاثیر قابل توجهی بر مصرف انرژی و همچنین بهره وری کل شبکه دارد. از سوی دیگر، بسته های غیر مجاز ممکن است به سادگی از نقطه نظر پردازش جمع نشده باشند. یک مسئله مهم درجمع آوری داده ها، تعیین یک جریان اطلاعات بهینه و توپولوژی ارتباطی است تا بتواند به طور موثر مسیر داده های همبسته را به گره های پردازش در نظر گرفته شده در شبکه متصل کند. این کار همان مفهوم فناوری مسیریابی محتوا محوری (CCR) است که به منظور کاهش تاخیر در حمل و نقل شهری مورد استفاده قرار می گیرد.به وسیله ی مسیریابی داده های بهم مرتبط به گره های رله میانی برای پردازش، جمعآوری داده ها با سرعت بالاتری میتواند به دست آید، از این رو ترافیک در شبکه به طور موثری کاهش می یابد. در نتیجه، کاهش قابل توجهی را در زمان تاخیر میتوان به دست آورد. علاوه بر این، انتقال داده های تکراری پس ازجمع آوری داده ها میتواند حذف شود که عمدتا مصرف انرژی صرف شده بر روی ارتباطات بیسیم را کاهش داده و در نتیجه در عمر باتری صرفه جویی می شود.

کلیدواژه ها:

مسیریابی ، تاخیر درحمل ونقل شهری ، بستراینترنت اشیا