بررسی تاثیر فیلترهای سنگریزهای و مالچ پلاستیکی در بهبود فرآیند نفوذ آب به خاک و نقش آن در افزایش ذخیره رطوبتی سامانه های سطوح آبگیردر اراضی شیب دار

در این تحقیق، امکان سنجی بکارگیری فیلترهای سنگریزهای در سامانه های سطوح آبگیر و بررسی تاثیر آن در افزایش ذخیره رطوبت پروفیل خاک، خصوصا در فصول زراعی و تحت بارش های با ویژگی های آن در فصل بهار و تابستان مورد بررسی قرار گرفت. به همین منظور ضمن بکارگیری سامانه های سطوح آبگیر در پنج تیمار شامل شاهد، جمع آوری سنگریزه و پوشش گیاهی سطح سامانه (با فیلتر و بدون فیلتر) و استفاده از تیمارنیمه عایق (با فیلتر و بدون آن) در 4 تکرار، تاثیر هر یک از تیمارها توسط داده بردار رطوبت خاک ثبت شد. در تحقیق حاضر با رفتارسنجی سامانه ها، تاثیر فیلترهای سنگریزهای بر تغییرات ذخیره رطوبتی خاک سامانههای سطوحآبگیر، در تیمارهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. ضمن تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری و توصیفی SPSS ، دستورالعمل نحوه بکارگیری فیلترهای سنگریزهای در سامانه های سطوح آبگیر و با هدف استقرار گیاهان مثمر تهیه گردید. برای بررسی وجود اختلاف معنی دار در رطوبت حجمی خاک در دو عمق 20 و 60 سانتیمتری از یک طرح طرح کاملا تصادفی استفاده شد. نتایج بررسی میانگین داده های رطوبت خاک در دو عمق 20 و 60 سانتی متری نشان دادکه در بین تیمارها اختلاف معنی داری وجود ندارد. در طو ل فصل رشد بیشترین ذخیره رطوبت خاک گیاه در دورههای بحرانی (خرداد، تیر، مرداد و شهریور) و در دوره نیاز آبی گیاه تیمار سامانه نیمه عایق با بکاربردن فیلتر سنگریزهای دارای بالاترین ذخیره رطوبت حجمی خاک بوده و با میانگین 21/84 در بین دو عمق 20 و 60 سانتی متری است.نتایج این پژوهش نشان داد که میزان رطوبت تیمار D سامانه نیمه عایق با فیلتر سنگریزه ای در عمق 60 با میانگین 21/84 و عمق 20 با میانگین 19/58 بطور معنی داری بیشتر از سایر تیمارها است. همچنین در این تیمار اختلاف معنی داری در میزان رطوبت دو عمق 20 و 60 سانتیمتری وجود ندارد.به عبارتی دیگر ، وجود عایق و فیلتر بطور همزمان باعث می گردد که نفوذ آب تا عمق 60 سانتیمتری امکان پذیر باشد

کلیدواژه ها:

اراضی دامنه ای ، استحصال آب باران ، سطوح آبگیر ، ضریب رواناب