مقایسه روش های مختلف تعیین 0ET در محاسبه شاخص خشکسالی RDI

مدیریت خشکسالی مستلزم پایش هرچه قوی تر این پدیده طبیعی است. یکی از شاخص های قوی در زمینه پایش خشکسالی شاخص RDI می باشد که در محاسبه آن از نسبت بارندگی به تبخیر تعرق استفاده می شود. در حال حاضر روش استاندارد محاسبه تبخیر تعرق پتانسیل روش پنمن مانتیث فائو است که در این روش برای محاسبه تبخیر تعرق پتانسیل نیاز به داده های گسترده هواشناسی می باشد. در این تحقیق بعد از محاسبه سری زمانی شاخص خشکسالیRDI در مقیاس زمانی فصلی با استفاده از روش های مختلف تعیین تبخیر تعرق پتانسیل (روش تورنت ویت، هارگریوز سامانی، بلانی کریدل و پنمن مانتیث فائو)، بین سری زمانی داده های - RDI محاسبه شده با استفاده از روش پنمن-مانتیث فائو و روش های دیگر مقایسه صورت گرفت. طبق نتایج این تحقیق در هیچ یک از روش های تورنت ویت، هارگریوز سامانی و بلانی کریدل اختلاف معنی داری با روش پنمن مانتیث فائو مشاهده نگردید

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، تبخیر تعرق ، روش پنمن مانتیث فائو ، شاخص - - RDI