بررسی رفتار اکسیداسیون دمای بالای نواحی مختلف جوش متشابه فولاد زنگ نزن 310 به روش قوس تنگستن و گاز محافظ

در این تحقیق، رفتار اکسیداسیون مای بالای نواحی مختلف جوش متشابه فولاد زنگ نزن 310 مورد بررسی قرار گرفته است. برای اتصال متشابه این فولاد، از روش GTAW و با استفاده از دو فلز پر کننده ER 310 ss و ER 316 ss استفاده شده است. نمونه های کوچک از نواحی فلز پایه، HAZ و منطقه جوش جدا شده و پس از توزین اولیه، نمونه ها به داخل کوره با دمای 700 ℃ منتقل شده و در بازه های زمانی 2، 4، 8 ، 16، 32 و 48 ساعت در کوره نگه داشته شدند. در پایان هر کدام از بازه های زمانی مذکور، نمونه ها از کوره بیرون آورده شده و به مدت 20 دقیقه در هوا سرد شده و مجددا توزین شدند. منحنی تغییرات وزن نمونه ها بر حسب زمان رسم شده و آنالیز فازی توسط پراش اشعه X انجام گرفته است. تصاویر SEM از سطح مقطع نمونه ها تهیه شده است. نتایج نشان می دهد که نمونه جوش با فلز پر کننده ER 310 ss تغییرات وزن کمتر و رفتار اکسیداسیون بهتری داشته است. در هر دو حالت ناحیه جوش تغییرات وزن کمتری را نسبت به نواحی دیگر نشان می دهد. نتایج الگوهای XRD نشان می دهد که Cr2O محصول اصلی اکسیداسیون فلز پایه و منطقه HAZ می باشد. در فلز پایه فاز وستیت (FeO) و در ناحیه HAZ فازهای هماتیت (Fe2O3) و NiCr2O4 نیز حضور دارند.

کلیدواژه ها:

روش HAZ ، GTAW ، پراش پرتو اشعه X ، تصاویر SEM