بررسی نحوه پراکندگی متاسرکر پوستودیپلوستوم در ماهی خیاطه (Alburnoides eichwaldii) صید شده از رودخانه زرینگل استان گلستان

متاسرکر پوستودیپلوستوموم کوتیکولا از انگل های شایع در بسیاری از گونه های ماهی می باشد. میزبان واسط اینانگل حلزون ها و میزبان نهایی آن پرندگان می باشند. متاسرکر اغلب به صورت کیست های سیاهرنگ بر روی بخشساب اپیدرمیس پوست و باله ها دیده می شوند. متاسرکرها تولید دانه های سیاهرنگی می کنند که اغلب برای نوزادماهیان خطرناک می باشد. به نحوه جایگیری متاسرکر بر روی بدن میزبان به اصطلاح خصوصیت توپوگرافیک انگلگفته می شود. در تحقیق انجام شده روی خانواده کپور ماهی در گونه Alburnoides eichwaldii در رودخانه زرینگل واقع در استان گلستان نحوه پراکنش کیست بر روی ماهی مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 100 عدد نمونهماهی خیاطه به طور تصادفی توسط تور پره با اندازه چشمه 2 میلی متر صید شد و برای بررسی دقیق تر به آزمایشگاهبیماری های آبزیان دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران منتقل شد و سپس مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت مقایسهخصوصیت توپوگرافیک آلودگی متاسرکری پوستودیپلوستوموم در این گونه تعداد لکه های سیاه در باله ها به تفکیکو همچنین در بخش های سر، نیمه بالایی و پایینی بدن شمارش گردید. میانگین شدت آلودگی به متاسرکر، ازطریق میانگین شدت آلودگی به متاسرکر در بین ماهیان آلوده محاسبه شد. تفاوت معنی دار بین تعداد کیست هاینواحی تقسیم بندی شده، توسط نرم افزار SPSS16 و با آزمون ANOVA مورد بررسی قرار گرفت. طبق بررسی های به عمل آمده میانگین کل تعداد لکه سیاه (6/94±3/29) در گونه ماهی خیاطه بود. همچنین، در این گونه (A.eichwaldii) آلودگی در اندام فوقانی بدن، به طور قابل توجهی بیشتر از نیمه پایین بود (P<0/05).

کلیدواژه ها:

پوستودیپلوستوموم ، ماهی خیاطه ، لکه سیاه ، کیست ، متاسرکر