تاثیر سطوح مختلف کربوهیدرات دکسترین بر شاخص های خونی تاسماهی سیبری (Acipenser baerii) جوان

در این تحقیق تعداد 60 عدد تاسماهی سیبری با میانگین وزنی 61/96±689/25 گرم مورد آزمایشقرار گرفت. جیره غذایی حاوی پروتئین 42% و سطوح 0، 5، 10، 15 و 20 درصد دکسترین که جایگزین روغن ماهی و روغن آفتابگردان شده بودند به عنوان 5 تیمار با سه تکرار در نظر گرفته شد. تاسماهیان در ابتدا به مقدار 3 درصد وزن بدن به مدت 1 ماه و سپس 1/5 درصد وزن بدن در ماه دوم پرورش تغذیه شدند. زیست سنجی در ابتدا، اواسط و پایان دوره انجام گرفت. در ابتدای دوره و قبل از غذادهی با جیره هایمورد آزمایش، از 6 ماهی به طور تصادفی خون گیری ولی در انتهای دوره از 2 ماهی در هر تکرار و مجموعا از هر تیمار 6 ماهی خون گیری از ناحیه ساقه دمی به عمل آمد. شاخص های سلولی خونی (PCV, RBC, WBC و Hb)، شاخص های گلبولی (MCH, MCV و MCHC و شاخص های بیوشیمیایی پلاسمای خون و آنزیم های کبدی (SGOT و SGPT) اندازه گیری شد. در شاخص های سلولی و گلبولی ازجمله MCH ،MCV ،RBC ،Hb ،PCV و MCHC، بین تیمارها اختلاف معنی دار مشاهده نشد است. درفاکتورهای بیوشیمیایی پلاسمای خون از میان شاخص ها تنها فاکتور تری گلیسرید در تیمار 5% دکسترین اختلاف معنی دار نشان داد. آنزیم های SGOT و SGPT در تیمار 10% دکسترین نسبت به سایر تیمارها اختلاف معنی دار داشت. از میان تیمارها، تیمار 20 % دکسترین، بهترین شرایط را از لحاظ سلامت و استرس دارا بود.

کلیدواژه ها:

دکسترین ، شاخص های سلولی و گلبولی خون ، شاخص های بیوشیمیایی سرم خون ، تاسماهی سیبری (Acipenser baerri)