مروری بر انواع روش های ارزیابی ریسک آلودگی منابع آب های سطحی و زیرزمینی

یکی از محورهای اصلی مورد چالش در سند چشم انداز توسعه کشور، مبحث محیط زیست و توسعه پایدار است و این موضوع در حالی مطرح میشود که کشور ایران در ناحیه خشک و نیمه خشک کره زمین قرار گرفته و میزان نزولات جوی در آن یک سوم متوسط جهانی است . درکنار این کمبود آب ، رشد جمعیت ، کشاورزی و صنعت محدودیت و بحران آبی بیشتری را در کشور ایجاد کرده است . با وجود بحران کمبود منابع آب سطحی و زیرزمینی، توجه و کنترل کیفیت منابع آب سطحی اهمیت دوچندانی مییابد، چرا که در برخی مناطق کشور مشاهده میشود که اندک آب در دسترس نیز به دلیل کیفیت نامناسب قابلیت استفاده نداشته است . با توجه به این که منابع آب زیرزمینی و سطحی از نظر خصوصیات هیدرولیکی و هیدرولوژیکی و نحوه تاثیرپذیری آنها از فعالیت های انسانی، حساسیت و آسیب پذیری متفاوتی دارند لذا روش های ارزیابی ریسک آنها متفاوت هستند. لذا با توجه به اهمیت مدیریت کیفی منابع آب در سطح تمامی حوضه های آبخیز، در این پژوهش به مرور و بررسی روش های مختلف ارزیابی ریسک آلودگی و آسیب پذیری کیفی منابع آب سطحی و زیرزمینی که در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است، پرداخته شد. بررسی روشهای مختلف نشان داد که در ارزیابی ریسک آبهای سطحی، روش های WRASTIC و USGS و در ارزیابی ریسک آلودگی آبهای زیرزمینی، روش های DRASTIC و GODS بیشترین استفاده را داشته اند که از علل مورد توجه بودن این روش ها، می توان به سادگی دسترسی به اطلاعات مورد نیاز و دقت بالای پیش بینی و صحت سنجی در این روش ها اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

ریسک آلودگی ، منابع آب سطحی ، منابع آب زیرزمینی ، کیفیت آب