نگاهی دیگر به تاویلات قرآنی در مثنوی
محل انتشار: پنجمین همایش ملی زبان، ادبیات و گفتمان صلح
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 532
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CONFLP05_101
تاریخ نمایه سازی: 24 خرداد 1399
چکیده مقاله:
با تامل و پژوهش در مثنوی ، ویژگی های خاص سبکی و تمایزآفرینی و هنجار شکنی ها را در آن می یابیم. این مکتوب به بررسی تاویلات قرانی در مثنوی در مثنوی می پردازد. به همین دلیل مطالعه و پژوهش در مثنوی می تواند راهبردی به شناخت بهتر دوره ی شاعر و شخصیت ادبی و نقش او در ادبیات عرفانی باشد روش تحقیق در این مکتوب، روش پژوهشی توصیفی تحلیلی است. باتوجه به این که مولوی در شعر فارسی تصویرهایی نو و ویژه آفریده است، از این رویکرد می توان پژوهش های ارزشمندی درشعراین شاعر انجام داد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که مولوی شاعری است دارای سبک ویژه و مختص به خودش. از نظر فکری، شاعری اندیشه گرا است که تلفیقی از درونگرایی و برون گرایی را در اندیشه اش می پروراند و بارزترین ویژگی شعرش تاویل معنویات به ویژه ایات قرآن در در مثنویست وبانگاه عرفانی ابداع تازه ای می آفریند.
نویسندگان
عفت نجارنوبری
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، تهران، ایران