بررسی علل پرخاشگری کودکان و راه های کنترل آن

پرخاشگری هیجانی است که از طریق بدرفتاری کلامی، عدم همکاری، نقض کردن مقررات و یا هنجارها یا رفتارهای تهدید کننده ابراز می شود (نوید، راتوس Cپرخاشگری بر خلاف سایر مشکلات دوران کودکی نسبتا پایدار است و این عارضه در بین پسران بیشتر از دختران است. بررسی ها نشان می دهد که بخش عمده پرخاشگری از طریق یادگیری صورت می گیرد و کودکان با دیدن الگوهای خشونت بار این نوع رفتارها را تقلید میکنند. خانواده به عنوان اولین اجتماعی که کودک در ان رشد و تکامل می یابد نقش مهمی در یادگیری و تربیت کودکان دارد. والدین می توانند در به وجود آمدن یا نیامدن رفتار پرخاشگرانه در کودک تاثیر داشته باشند. یا وجود این که والدین ازاهمیت بالایی در آموخت و بروز رفتار پرخاشگرانه و خشم در کودکان خود برخوردارند، ولی این به آن معنا نیست که همیشه مقصر اصلی در یادگیری و پرخاشگری کودکان آنها هستند. گاهی اوقات ممکن است کودکان تحت تاثیر فیلم های خشونت بار، بازی های رایانه ای، اسباب بازی های جنگی و یا داشتن دوستان پرخاشگر رفتارهای تهاجمی و پرخاشگرانه ای را از خود نشان دهند. روانشناسان مختلف برای کنترل خشم و پرخاشگری راهکارهای مختلفی را ارائه کرده اند ولی آنچه که لازم وضروری است این است که قبل از آن که سعی شود روش هایی برای کنترل و درمان پرخاشگری ارائه شود باید ریشه و علل به وجود آمدن آن شناسایی شود. چه بسیار درمان هایی که به علت ریشه یابی نکردن علل بیماری بی نتیجه مانده است.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، خشم ، عصبانیت ، کودک