روشهای پایدارسازی دیواره های گودبرداری در ایستگاههای مترو تبریز

گودبرداریها و احداث طبقات زیرزمینی در مناطق شهری به دلیل مجاورت با ساختمانهای موجود مشکلات زیادی به همراه دارند. با توجه به شرایط زمین شناسی و ژئوتکنیکی محل (نوع خاک، لایه بندی، سطح آب زیرزمینی و غیره) عمق گودبرداری و نیازهای طرح در هر دیواره، روشهای مختلف حفاظت از دیواره های گود مطرح است. گودبرداریهای غیراصولی که در آنها حفاظت دیواره های گود و ساختمانهای مجاور نادیده گرفته می شود ممکن است پیامدهایی مانند ریزش دیواره ها، تقلیل ظرفیت باربری، تغییر مکانهای جانبی خاک و نتیجتاً ایجاد ترک در ساختمانهای مجاور و تخریب را به دنبال داشته باشد. سالانه به خاطر ریزش دیواره های گودبرداری چند نفر در تبریز کشته می شوند.شهر تبریز به وسیله رسوبات آبرفتی ریزدانه و درشت دانه کواترنری پوشیده شده است. عمق سنگ بستر از حدود چند متر تا بیش از 100 متر تغییر می کند. عمق آبهای زیرزمینی بین 3 تا بیش از 30 متر است. در مناطق مختلف شهر، جنس خاکها و تراکم و سفتی آنها است. در این تحقیق روشهای مناسب گود برداری مورد استفاده در ساخت ایستگاههای مترو تبریز مورد بررسی قرار گرفته و محاسن و معایب هر یک بیان شده است. روشهای شمع و مهار متقابل، میخکوبی و دیوار برلنی متداولترین روشهای پایدارسازی گودبرداری ایستگاههای مترو تبریز است.

کلیدواژه ها:

گودبرداری ، پایداری شیب ، حفاظت دیواره ها ، میخ کوبی ، شمع ریزی ، مترو تبریز