چگونه توانستم علاقه مندی و عملکرد دانش آموزان پایه پنجم دبستان شهید باهنر را به درس ریاضی افزایش دهم

تحقیق حاضر در سال تحصیلی 98-99 در پایه پنجم مدرسه شهید باهنر واقع در شهرستان بندرلنگه و با فراوانی 35 نفر دانش آموز انجام شده است. مسئله ی مورد نظر، بی علاقه گی، بی توجهی و غیرفعال بودن اغلب دانش آموزان یاد شده در انجام فعالیت های درس ریاضی و رضایت بخش نبودن نتایج آزمون های عملکردی آنان بوده و هدف از انجام این تحقیق، افزایش میزان علاقه مندی دانش آموزان پایه دوم دبستان یاد شده به درس ریاضی و انجام فعالیت های آن در درس مورد نظر بوده است. بر این اساس، پژوهشگر با استفاده از روش های علمی به منظور کسب دادههای لازم، از منابع گوناگون تحقیق مانند: همکاران و مدیر، سرگروه آموزشی درس ریاضی، دانش آموزان و والدین آنها، کتاب ها، مجلات، اینترنت، بررسی کارنامه ی تحصیلی و ارزیابی نتایج آزمون های برگزار شده، به تجزیه و تحلیل آنها جهت شناسایی عوامل موثر در ایجاد مسئله و یافتن راه حل های پیشنهادی پرداخت. سپس به انتخاب چندین راهکار عملی از میان راه حل های پیشنهادی مبادرت ورزید. آن گاه پس از اعتبار بخشی توسط گروه پژوهش، به اجرای راه حل های انتخابی اقدام نمود که عبارت بودند از: 1- تنظیم جدولی به منظور ارزش یابی تشخیصی و تکوینی و تعیین روش تدریس، 2- تشکیل انجمن کودکان ریاضی دان، 3- تنظیم فرم ارزش یابی فعالیت های عملکردی دانش آموزان تنظیم شبکه ی تلویزیونی ویژه ی کودکان. لازم به ذکر است پس از اجرای راه حل های فوق، پژوهشگر موفق گردید تا فراوانی دانش آموزان علاقه مند به یادگیری مفاهیم ریاضی را از 7 نفر در اوایل سال تحصیلی به 14 نفر در پایان سال تحصیلی برساند. در پایان این نتیجه به دست آمد که استفاده از روش های متنوع تدریس، متناسب با هدف هر درس، ارائه فعالیت های عملکردی به دانش آموزان با توجه به تفاوت های فردی، نیازها و علایق آنان و تشویق های مناسب، تقویت حافظه دیداری و شنیداری، پرورش دقت و توجه فراگیران، در قالب بازی های هدفدار، در افزایش میزان علاقه مندی آنان به درس ریاضی و انجام فعالیت های عملکردی آن، بسیار موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

درس ریاضی ، فعالیت های عملکردی ، علاقه مندی ، ارزشیابی ، دانش آموزان ، پایه پنجم