چگونه توانستم مشکل گوشه گیری دانش آموز را برطرف نمایم

یکی از مسائل اساسی دوره ی نوجوانی ارتباط موثر با همسالان و دوست گیری می باشد. این امر نقش بسزایی در شکل گیری شخصیت و روابط اجتماعی نوجوان دارد. لذا اگر دانش آموزی در سنین نوجوانی نتواند به این امر مهم دست پیدا کند به انزوا و گوشه گیری روی می آورد. اقدام پژوهی حاضر پس از شناسایی مشکل دانش آموز با هدف رفع این مشکل در بازده زمانی یک ترم تحصیلی دانش آموز در مدرسه صورت گرفته که به صورت یک مدل پژوهشی کیفی- تحلیلی انجام شده و گردآوری اطلاعات از طریق انجام مصاحبه با دانش آموز مورد نظر، دبیران مربوطه، کارکنان مدرسه و ولی دانش آموز و همینطور به روش مشاهده ی مستقیم رفتار دانش آموز در کلاس و مدرسه صورت گرفته است. پس از اجرای راه حل ها، تغییراتی مثبت در رفتار دانش آموز مشاهده کردم که این امر به بهبود روابط وی با همکلاسی ها و دبیران وی و همچنین سایر اولیای مدرسه انجامید و در قالب یک اقدام پژوهی توانستم دانش آموز ریما را که در پایه ی هفتم تحصیل می کرد، تا حدودی از حالت انزوا و گوشه گیری در بیاورم. این امر باعث تقویت اعتماد به نفس دانش آموز و دلگرمی و همگامی بیشتر اولیای او گردید.

کلیدواژه ها:

گوشه گیری ، مشارکت ، اعتماد به نفس ، خودآگاهی ، همدلی