رهیافتی پدیدارشناسانه بر تجارب زیسته معلمان ازاجرای ارزشیابی توصیفی در مدارس ابتدایی شهر سنندج

ارزشیابی کیفی- توصیفی فرایند جمع آوری، تجزیه و تحلیل و تفسیر اطلاعات حاصل از به کارگیری ابزارهای مختلف (آزمون های مداد کاغذی، آزمون های عملکردی، ثبت مشاهده، بررسی تکالیف و فعالیت های یادگیری دانش آموزان) از ابعاد مختلف جریان یادگیری و اتخاذ تصمیمات مناسب آموزشی در جهت هدایت این جریان به سوی تحقق بهتر اهداف یادگیری از طریق ارائه بازخوردهای توصیفی مفید و موثر است. لذا هدف از انجام این پژوهش بررسی تجارب معلمان از اجرای ارزشیابی توصیفی در مدارس ابتدایی شهر سنندج بود. میدان تحقیق و جامعه موردمطالعه معلمان مدارس شهر سنندج بودند که 10 نفر که به صورت هدفمند برای شرکت در مصاحبه نیمه ساختاریافته برگزیده شده بودند مشارکت کردند. تجارب مشارکت کنندگان در هشت الگو ترسیم گردید. 1- ویتررینی شدن پوشه کار، 2- مشکل زیرساخت مناسب، 3- حاکم نشدن روح ارزشیابی (عدم فهم درست از جانب معلمان)، 4- رکورد علمی، 5- حذف فرهنگ بیست گرایی، 6- یادگیری مشارکتی، 7- افزایش روحیه انتقاد پذیری، 8- توجه به تفاوت های فردی (دیدگاه روانشناسانه).

کلیدواژه ها:

ارزشیابی کیفی ، ارزشیابی توصیفی ، کارپوشه ، دانش آموزان ، معلمان ، مدارس ، رویکرد پدیدارشناسی