سرمایه اجتماعی و توسعه منطقه ای در منطقه ده تهران

سرمایه اجتماعی بر اساس نظر بسیاری از اندیشمندان به پیوندها و ارتباطات میان اعضای یک شبکه به عنوان منبعی با ارزش اشاره داردو از طریق هنجارها و اعتماد متقابل ، موجب تحقق اهداف افراد و اعضاء جامعه می گردد. مفهوم سرمایه اجتماعی به عنوان منبعی که ممکن است افراد ، گروهها و جوامع برای نیل به نتایج مطلوب آن را بکار می گیرند، قلمداد می شود.لذا مفهومی است که بسیاری از تحلیلگران اجتماعی و اقتصادی از آن برای توصیف طیف وسیعی از فرایند های اجتماعی و نیز برای پاسخ به پرسشهایی در جهت چگونگی تحقق توسعه استفاده می کنند. تعلق اجتماعی و پیوندهای گروهی یکی از مظاهر و مؤلفه های سرمکایه اجتماعی می باشد که باعث افزایش میزان مسئولیت پذیری و مشارکت اجتماعی شهروندان در توسعه منطقه ای و محلی می شوند. بنابراین توسعه محلی و منطقه ای در ارتباط مستقیم با تعلق اجتماعی می باشد. در این نوشتار ضمن پرداختن به مفاهیم سرمایه اجتماعی و تعلق اجتماعی به این موضوع پرداخته می شود که اگر شهروندان در روابط اجتماعی خود دو ویژگی عام گرایی و خردگرایی داشته باشند، می توان سرمایه اجتماعی مثبتی در بین شهروندان ایجاد نمود و از این طریق با افزایش میزان تعلق و وابستگی اجتماعی شهروندان، شرایط و زمینه های مشارکت اجتماعی شهروندان را در توسعه محله و منطقه فراهم نمود.

کلیدواژه ها:

منطقه 10 تهران ، سرمایه اجتماعی ، تعلق اجتماعی ، عام گرایی ، خردگرایی